Mam na imię Grzegorz i jestem tatą Aleksandra. Nasz mały 4-o letni synuś zachorował na ostrą białaczkę limfoblastyczną. Zaczęło się od obserwacji siniaków na nogach, po wykonanej morfologi dostaliśmy pilny telefon o koniecznej konsultacji hematologicznej z powodu złych wyników. Natychmiast skontaktowalismy się z pediatrą i tego samego dnia byliśmy już w szpitalu w Oświęcimiu gdzie zdecydowano się po kilku godzinach przetransportować syna do szpitala w Katowicach. Tam trafiliśmy na oddział onkologiczno - hematologiczny. Początkowo wierzyliśmy że to może jedynie infekcja jednak słowa Pani Doktor że jest to ostra białaczka uderzyły bardzo mocno. W ciągu 2-3 dni poziom płytek krwi spadł ze 101 tyś ktore i tak były niskim wynikiem do poziomu tak niskiego przez które niezbędne było przetoczenie dziecku płytek krwi Choroba postępuje bardzo szybko i tak naprawdę tydzień lub dwa tygodnie wcześniej nasz syn mógł być zdrowy. Mimo tego nasz mały Aluś codziennie daje nam mnóstwo uśmiechu podtrzymując nas na duchu. Jednego dnia nasz świat się zatrzymał a życie jak się później okazało zaczęło zmieniać się na bardzo długi okres. Aleks jest małym ciekawym świata odkrywcą. Każdego dnia w szpitalu daje nam mnóstwo uśmiechu i radości i pokazuje jak silnym jest dzieckiem. W domu czeka na niego jeszcze dwójka braci, dwuipółletni Wiktor oraz mały Maksiu który 21 marca skończył dopiero miesiąc. Całe nasze wspólne życie razem z żoną marzylismy o trójce dzieci i teraz gdy powitaliśmy na świecie naszego trzeciego synka wszysyko się rozsypało. We wrześniu Aleksander miał rozpocząć swój kolejny etap jakim jest przedszkole jednak na kolejne dwa lata musieliśmy z tego zrezygnować ze względu na duże osłabienie odporności dziecka podczas chemioterapii. Najbliższe miesiące spędzimy w szpitalu na onkologi walcząc o zdrowie i życie naszego dziecka. Walka będzie długa i bardzo trudna ale Aleksander jest bardzo silny i wierzymy ze uda mu się ją wygrać. Sama chemioterapia jest refundowana jednak życie podczas takiej choroby nie należy do prostych. Wiąże się to z ograniczeniem aktywności zawodowej ponieważ kilka pierwszych miesięcy spędzimy w szpitalu opiekując się synem. Częste dojazdy do oddalonego szpitala, suplementy wspierające dietę, rehabilitacja dziecka po leczeniu chemią, leki nie refundowane czy terapie to część tego co czeka nas podczas starań o to aby nasze życie wróciło do normalności. Wymagana będzie stała opieka podczas kolejnych etapów leczenia. Wszystko to wymaga dużych nakładów finansowych, jesteśmy jednak przekonani że uda nam się zwyciężyć w walce o naszego kochanego synka. Wierzymy ze białaczka nie jest wyrokiem i mamy ogromną nadzieję że nasz świat po kilkuletnim leczeniu wróci w końcu do normy a mały Aluś wyzdrowieje. Jesteśmy wdzięczny za każdą forme wsparcie w tej ciężkiej sytuacji. Rodzice AleksandraGrzegorz Zawadzki
Witam. Wracamy po długim czasie kiepskiego stanu z porcją dobrych wiadomości. Udało się znaleść sprawcę który siał spustoszenie w organizmie Alusia podczas jego niskiej odporności. Bardzo bardzo niskie leukocyty nie były w stanie walczyć z chorobą która dopadła Aleksandra podczas leczenia w szpitalu. Rozległe badania między innymi posiewy z portu krwi i moczu czy tomografia komputerowa płuc razem z kontrastem nie przynosiły efektu w poszukiwaniach powodu dlaczego Aleks z dnia na dzień miał coraz większą gorączkę i potrzebował coraz więcej tlenu. Juz zaczęły się pojawiać pierwsze wspominki o możliwym przeniesieniu na oiom że względu na coraz mniej wydajne płuca które coraz słabiej natleniały organizm. Aleksander przez kilka dni był podłączony na stałe całą dobę do tlenu poprzez nos. Organizm przestał reagować na różnorakie leki zmniejszające gorączkę. Gorączka nie pomagała również w żywieniu bo przestał całkowicie jeść przez co została zainstalowana sonda przez nos do żołądka przez którą jest jeszcze karmiony. W końcu po prawie 2 tygodniach braku poprawy i zwiększającego się strachu przyszła wiadomość "MAMY TO". Szybka zmiana leków i już jest poprawa. Gorączka znikła a wróciło uśmiechnięte dziecko. Nadal jeszcze jest podpięty pod komputer przez całą dobę ale stan jest coraz lepszy. Juz cały dzień spędza bez odkręconego tlenu. Oczywiście w całym tym zamieszaniu leczenie chemią jest przerwane co mocno wydłuża nam pobyt w szpitalu ale najważniejsze że poprawił się jego stan kliniczny. Dziś dodatkowo duża niespodzianka bo po raz kolejny odwiedzili nas przyjaciele z Onkoimprezowni z prezentami z okazji niedawnego dnia dziecka. Bardzo dziękujemy w imieniu swoim, żony oraz Aleksandra całej ekipie Onko imprezowni oraz wszystkim darczyńcyom którzy wsparli zbiórkę prezentów dla dzieci z naszego oddziału. Na zdjęciu nasz ukochany gwiazdor oraz Hapi Hapi 🤗 zachęcamy do odwiedzenia strony Onkoimprezownia na Facebooku i do wsparcia kolejnych organizowanych akcji. Wspomniana wyżej organizacja to jedna z kilku które wprowadzają radość do szpitalnych sal gdzie są dzieci z powodów onkologicznych lub hematologicznych. Głowy do góry i niedługo znów startujemy z leczeniem. Trzymajcie się wszyscy i kolejne wieści za jakiś czas jak będziemy już słyszeć coś o przepustce do domu ❤️
Kasia
Panie Grzegorzu, proszę nie tracić nadziei, myślę o Alusiu każdego dnia, wierzę w to że wiara czyni cuda! Proszę się trzymać!
Grzegorz Zawadzki - Organizator zbiórki
Dziękuję. Niestety pojawia się coraz więcej komplikacji ale wierzymy ze uda się że wszystkim poradzić i niebawem dokończymy początkowe leczenie i Aluś wyjdzie na chwilkę do domu 🙏
Barbara Kawecka
Życzę wiary w zwycięstwo i siły w walce z chorobą. Dużo zdrowia dla całej rodziny.
Grzegorz Zawadzki - Organizator zbiórki
Bardzo dziękujemy, mamy ogromną nadzieję że wygramy z tą chorobą i już niedługo Aleks wróci do domu . 🤗
Anonimowy Darczyńca
Trzymam kciuki.Walcz bohaterze.
Grzegorz Zawadzki - Organizator zbiórki
Bardzo dziękujemy 🥺 Aluś jest twardym wojownikiem pociesza każdego na oddziale 💪
Piotr Tuszynski
Zdrowia :)
Grzegorz Zawadzki - Organizator zbiórki
Dziękuję w imieniu synka. Przyda się mnóstwo zdrowia :)