Nie chcę odszednąć...

Jestem Greg- jestem z tych Kotów z ulicy, które zostały pozbawione domu.

wiecie w jaki sposób to się robi? robi się aut na ulice "spadaj pchlarzu"

taki pchalarz wałęsa się pózniej w poszukiwaniu meliny dla siebie, czasem odbywa się to wolniej czasem szybciej. chodziłem, szukałem- wierzycie że często bywamy jak duchy- niewidzialni dla ludzi? nie rozumiem tego, serio.

głodny, zbłąkany kotem, zimno i deszcz, ludzie siedzą w ciepłych domach pod kocem a ja wałęsałem się po dworze.

pomogła mi taka, co ma miękkie serce dla łazeg- nie może spać w domu, gdy wie, ze obok przebywa futro potrzebujące pomocy. 

po tym kontakcie w wolnością i obojętnością długo chorowałem- to moje zdrowie wątłe jakieś było i jest. gdy już pojawiło się światełko w tunelu, że będę zdrowszy i zaczełem wyglądac porządniej- tak po kociemu, zeby znalezc sobie dom to dópa- nic z tego.

futro matowe, oczy jak w obłedzie, radość z życia żadna, kości na wierzchu. w te pędy do pana doktora i krew badamy. a krew mówi- masz kłopot kotku bo przyszedł po ciebie wirus, który lubi kocie życie zabierać do siebie- do krainy wiecznych łowów.

a z nas nie głupki takie i się nie damy- wiemy, że są eliksiry takie, które wirusa wyganiają od kotkowego ciała i mówią "spadaj dziadu"- jak ten sławny pan od polityki.

kuracja trwa 84 dni podczas której kotek przyjmuje codziennie lek i odżywa.

moja choroba nazywa się zakazne zapalenie otrzewnej- wersja sucha.

waże 3,50 kg  co trochę daje wyzszy koszt kuracji, tym bardziej ze plan mam taki, że będę nabierał kilogramów bo chce być silny.