Pomoc dla Grześka w walce z SLA

,,Chce walczyć dla nich”

               Nazywam się Grzegorz, mam zaledwie 37 lat, jestem mężem, ojcem dwóch wspaniałych synów 6-letniego Dawida i 3-letniego Aleksandra. Moje życie zawodowe związałem z Policją, w której pracuję już 14 lat. Moją pasją zawsze były sztuki walki, dlatego w 2002 zapragnąłem czynnie uczęszczać na treningi karate Kyokushin.

Moim marzeniem było zdobycie czarnego pasa. Udało się! Chciałem przekazać zdobytą  wiedzę oraz doświadczenie innym pasjonatom karate. W sierpniu tego roku moje marzenia legły w gruzach.  

  Usłyszałem diagnozę, która w jednej chwili zmieniła całe moje życie.  MAM SLA – Stwardnienie Zanikowe Boczne.

Zaczęło się niewinnie, niewielkie mało odczuwalne drętwienie dłoni. Początkowo bagatelizowałem objawy. Z czasem jednak czułem, że tracę siłę w rękach, moja postawa zaczęła się zmieniać.  Nie było na co czekać, przyszedł czas na konsultacje z lekarzem.  Diagnoza okazała się druzgocąca – dotknęła mnie niezwykle rzadka choroba, w przypadku, której od czasu rozpoznania średnia życia wynosi od 3 do 5 lat.

Jest to choroba neurodegeneracyjna, która prowadzi do porażenia neuronów ruchowych, stopniowego upośledzenia lub zaniku mięśni i niedowładu różnych części ciała. Pierwszym syndromem jest brak kontroli nad ruchem rąk, potem pojawia się niedowład nóg, problemy z mową, zakłócenia pracy podstawowych narządów (przełyku, żołądka). Choroba krok po kroku wyniszcza cały organizm, aż do pełnej utarty mobilności oraz funkcjonalności motorycznej, przy czym należy nadmienić, że chory cały czas zachowuje pełną świadomość tego co się z nim dzieje, nie może jednak wykonać żadnego ruchu. Jej ostatnim stadium jest zajęcie mięśni krążeniowo-oddechowych, co skutkuje zgonem chorego. 

               Choroba jest nieuleczalna, postępuje szybko. Jedyne co możemy zrobić to spowolnić jej rozwój. Do tego jednak są potrzebne bardzo drogie leki i nieustana rehabilitacja. Z czasem dojdzie potrzeba zakupu specjalistycznego sprzętu, który pomoże mi w codziennym funkcjonowaniu.

Nie poddam się, chcę jak najdłużej być sprawny, będę walczyć - mam dla kogo. Mam nadzieje ,że mi w tym pomożecie. Proszę o Wasze wsparcie.