Chodził z urwaną łapką SOS

On szedł. Na trzech łapkach. Czwarta… już jej nie było. Krew ściekała na asfalt, a on wciąż szedł. Nikt się nie zatrzymał. Nikt nie pomógł.

Ludzie patrzyli, odwracali wzrok, przechodzili obojętnie. Jakby jego ból nie istniał.

Aż pojawiła się Ona. Jedna kobieta, która nie mogła już dłużej patrzeć. Podeszła. Złapała. Uratowała.

Tak trafił do mnie – poraniony, cierpiący… Z łapki została tylko rana i nadzieja, że jeszcze zdążymy mu pomóc.

Przed nim walka o życie, leczenie, operacja, ból, który dopiero zacznie puszczać…

A przede mną kolejny dramat i… kolejny dług w lecznicy.

Nie dam rady sama . Prosze, pomóżcie temu dzielnemu kotu, który przeszedł przez piekło, zanim ktoś podał mu dłoń.

Każda złotówka to dla niego szansa.

Udostępnienie? To jak krzyk: “Nie jesteś niewidzialny!”