Pomóż Alicji w walce z mięsakiem

Mam na imię Alicja i mam 54 lata. W styczniu 2024 roku zaniepokoił mnie ból w prawym udzie i wyczułam zgrubienie pod skórą. Diagnoza- rzadki i złośliwy nowotwór- mięsak tkanek miękkich. 

Zaraz po biopsji guz zaczął rosnąć, a noga coraz bardziej boleć. 

Po trzech cyklach chemioterapii i tygodniu radioterapii, w lipcu 2024 przeszłam operację wycięcia guza z uda, wraz z węzłami chłonnymi w Narodowym Instytucie Onkologii w Warszawie. 

Wydawało mi się że po operacji mój stan ulegnie poprawie, jednak nieszczęśliwy upadek pokrzyżował mi plany. W wyniku usunięcia guza wraz z szerokim marginesem, konieczne było także wycięcie mięśnia czworogłowego odpowiadającego za stabilizację nogi. To doprowadziło do upadku i złamania nogi wraz z zerwaniem więzadła rzepki. 

Kiedyś lubiłam żyć aktywnie lecz choroba zmieniła moje życie o 180 stopni.

Od tego czasu poruszam się tylko ze stabilizatorem na kolanie, za pomocą wózka, balkonika lub kul ortopedycznych. 

Po tych wydarzeniach przyznano mi stopień niepełnosprawności- znaczny. 

W listopadzie 2024 zaraz po wykonaniu tomografii komputerowej przed planowaną kontrolą u profesora w Warszawie mój stan zaczął się pogarszać. Trafiłam do szpitala z ogromnym bólem pleców i gorączką. Wyniki tomografii pokazały zmianę na prawym płucu. Zostałam przetransportowana do Centrum Pulmonologii i Torakochirurgii w Bystrej, w którym po wielu badaniach dowiedziałam się że to przerzuty. Nieustająca gorączka nie pozwalała lekarzom na szybką reakcję, jednak po wnikliwych analizach zapadła decyzja o operacji wycięcia części prawego płuca. W trakcie operacji okazało się, że również z częścią przepony. 

Na wizycie kontrolnej w Warszawie w styczniu 2025 profesor zlecił kolejne cykle chemioterapii- tym razem jeszcze mocniejszej. Niestety w międzyczasie pojawiły się kolejne guzki na obu płucach wraz z prawdopodobną wznową w udzie.

Aktualnie jestem po pierwszym cyklu chemioterapii w tym roku i niebawem zaczynam kolejny. Po drodze z pobytem w szpitalu, z odmą płucną obustronną. 

Jako osoba niepełnosprawna, na co dzień potrzebuję wsparcia i ciężko mi sprostać finansowo pojawiającym się potrzebom związanym z moją chorobą. 

Na co potrzebuję wsparcia?

-dojazdy do Warszawy (to 360 km w jedną stronę) oraz do innych lekarzy i szpitali

-wypożyczenie specjalistycznego sprzętu medycznego- wózek, koncentrator tlenu

- leki, suplementy wspomagające organizm, środki przeciwbólowe i opatrunkowe, dieta

-rehabilitacje i konsultacje specjalistyczne

Każda wpłata, nawet najmniejsza, to dla mnie ogromna pomoc. Jeśli nie możesz wesprzeć finansowo, udostępnienie tej zbiórki również znaczy bardzo wiele!

Dziękuję z całego serca za każdą pomoc i wsparcie! 

Alicja