Ciao zostaje

Nie daj Ciao powiedzieć "ciao"!

Kochani, Ciaoś zachorował na śmiertelną chorobę. Bez kosztownego leczenia nie ma szans na przeżycie więcej niż kilku tygodni. Z leczeniem - będzie się najprawdopodobniej cieszył długim kocim życiem!

Kto zna Ciao zapewne wie, jakim super jest kotem. Aportuje, siada na komendę, zrzuca szklanki ze stołów, gra w hokeja kapslami o 3 rano i tak dalej. Ah, i jeszcze dużo się przytula i uwielbia masować poduszki. No, cudo! Ale od początku:

Ciao ok. 2 tyg temu zaczął pokazywać, że coś jest nie tak. Przestał się bawić, dużo spał, miał ogromny katar i zaczął się ślinić. Już pierwsze wyniki wskazały, że możemy mieć do czynienia z chorobą, o której w notatkach ze studiów mam napisane "leczenia nie ma, zapewnić komfort w ostatnie dni" (spoiler: leczenie jest, tylko moje notatki nie były najbardziej aktualne).

Po czasie przestał się ślinić, ale dalej pozostawał depresyjny i nie był sobą. Po tygodniu od pierwszych objawów Ciao zaczął przejawiać objawy ze strony ukł. nerwowego, dostał ataku, w którym nie mógł opanować odruchów ani chodzić. Noc w szpitalu, kilka innych badań i po kilku dniach mamy odpowiedź - Ciao cierpi na wirusowe zapalenie otrzewnej, a dokładniej na formę nerwową. Mierzy się teraz z nawracającymi gorączkami, spada z mebli przez brak równowagi, a objawy nerwowe tylko postępują. Choroba odebrała mu jakąkolwiek chęć zabawy, a przez replikującego się wirusa przestaje reagować na bodźce takie jak mój głos czy jedzenie. 

Dla osób, które nie znają Ciao (bardzo dziękuję, że tu jesteście!) - Ciao ma 3.5 roku i razem z siostrą Bellą (tak, Bella & Ciao!) są ze mą od prawie 3 lat. Zostały znalezione na wsi pod Warszawą całe zarobaczone i w bardzo złym stanie. Od tego czasu trzymamy się zawsze razem, przy przeprowadzkach, egzaminach, kryzysach - no, zawsze. Kiedy Ciao postanowił rok temu wyjść z domu i zgubić się na prawie dobę (sa niewychodzące, drzwi zostały otwarte przez czyjeś niedopatzrenie) - Bella stała w oknie cały dzień miałcząc i zwąchała ogród każdego sąsiada na smyczy w jego poszukiwaniu. Jeśli nie przeprowadzimy leczenia, tracimy Ciao. Ich zabawne imiona już nie będą miały sensu, a Bella wróci do stania na oknie i wołania brata. 

Ten typ choroby wymaga najwyższej dawki okrutnie drogiego leku, Ciao to duży chłopak - aż 5kg do przytulania, a jego dawka/kg jest najwyższą możliwą przy tej chorobie (nawet 2x wieksza niż przy innych typach),, a czas trwania to minimum 12 tygodni (już zaczęliśmy i nie zrobimy nawet dnia przerwy, bo wtedy cały proces pójdzie na marne i zaczynamy od początku). Początkowo zbierana była niższa kwota - miałam nadzieję na udział w programie dofinansowania u producenta, ale w trakcie leczenia okazało się, że grubo się przeliczyłam. Musimy też w trakcie przejść szereg badań, aby upewnić się, że jego organizm walczy i dobrze reaguje na kuracje. Nie mamy innego wyjścia, a Ciao na pewno z nami zostaje. 

Poniżej kilka wyników Ciao, które wraz z objawami dały nam diagnozę.

Jeśli dacie radę dorzucić się chociaż "ceną batonika czy kawy" będziemy z Ciao bardzo wdzięczni. Każde udostępnienie jest dla nas też bardzo pomocne, więc to też super sposób, żeby nas wesprzeć! Proszenie o to nie przychodzi mi łatwo, ale to leczenie jest bardzo kosztowne i potrzebne na teraz.  Diagnostyka i pierwsze leki "zjadły" mi już większość oszczędności i równowartość spokojnie kilku fiolek leku, a przed nami jeszcze więcej testów, badań i wizyt w gabinetach. Jak wiele z Was wie, trudno krótko po studiach mieć w zapasie 20tys, dlatego tym bardziej będę naprawdę naprawdę wdzięczna za każde wsparcie! 

Lek jest bardzo skuteczny, a Ciao silny, więc wasz wkład nie pójdzie na marne! 

A tu więcej zdjeć Ciao sprzed choroby, podobnie też będzie za kilkanaście tygodni jak już się tego cholerstwa pozbędziemy :)