Proszę, pomóż mi żyć..

Witaj dobry człowieku!

Jestem Paweł, mam 28 lat i pochodzę z małej miejscowości na Mazowszu. 

Chcę przedstawić Ci krótkie streszczenie mojego życia. 

Moi rodzice, od kąt tylko pamiętam nie dogadywali się, za co obrywały dzieci.  

Najłatwiej było im odreagowywać swoje emocje na mnie i moim o 7 lat starszym bracie. Nasze dzieciństwo było istnym piekłem. Ojciec Alkoholik, matka chora na padaczkę i ciągła przemoc fizyczna i psychiczna wobec nas, dzieci. 

Brat zaczął uciekać z domu i szybko wpadł w konflikt z prawem. 

Z perspektywy lat, nie dziwię się, że dopuszczał się drobnych przestępstw (kradł). Dlatego się nie dziwię? Pomyśl przez chwilę, cy byś Ty zrobił / zrobiła, gdyby to Ciebie ktoś bliski niemal skatował i rozebrał, po czym nagiego / nagą wyrzucił z domu?  - Wiem że kradzież to nie jest wyjście i osobiście sam to potępiam, ale... 

Przechodząc do mnie...  

Jak łatwo się domyśleć, byłem dzieckiem bardzo zastraszonym i zaniedbanym. Strach potęgował fakt, że wiedziałem iż mogę szukać pomocy, ale wiąże się to z tym, że najprawdopodobniej trafię do Domu Dziecka lub podobnego ośrodka. Nieufność i przemoc sprawiły jednak, że jako dziecko, bałem się ludzi. 

Efekt był taki, że nie byłem w stanie się nawet uczyć, przez co moja edukacja zatrzymała się na poziomie podstawówki. Wiem, dla wielu z Was się to nie spodoba, ale to dlatego, że nawet ciężko Wam sobie wyobrazić to, przez jakie piekło na ziemi przeszedłem. Najgorsze jest to, że ufundowali mi je ,,najbliżsi''. 

Zaraz po osiągnięciu pełnoletności wyprowadziłem się z domu... 

W sumie to można to nazwać ucieczką. Przez wiele lat starałem się przetrwać. Na początku mieszkałem w schronisku, potem roznosząc ulotki, zarobiłem na wynajem miejsca w pokoju i tak przez wiele lat walczyłem o to, by przeżyć. 

Dziś jako 29 latek mam 2 marzenia. Chcę nadrobić stracone lata Edukacji i pomóc innym, którzy przechodzą przez podobne sytuacje. 

Niestety nie jest to łatwe, albowiem w czasie walki o przetrwanie pojawiła się też choroba, która znów pociągnęła mnie na dno, jednak tym razem finansowe. Zadłużyłem się na ponad 70 tyś. zł. aby dojść do tego, co mi tak naprawdę dolega. Lekarze przez NFZ to było za mało. Finalnie okazało się, że mam wrodzoną kiłę. Dziękuję Ci mamo! - pomyślałem i przystąpiłem do leczenia. 

Dziś ostatkami sił staram się żyć, jednak nie daję już rady. Pracuję, jednak moja skromna pensja z trudem pozwala mi na spłacenie ważniejszych zobowiązań, zaś brak wykształcenia nie pozwala mi na podjęcie lepiej opłacalnej pracy. 

Miałem marzenia i plany. Chciałem też jednocześnie skończyć Gimnazjum, zrobić maturę i rozwijać się. Finalnie okazało się, że straciłem oszczędności, które były zgromadzone kosztem wielu wyrzeczeń i jeszcze popadłem w zobowiązania finansowe, zaś moje plany i marzenia umarły... 

Wierzę, że jeszcze nie wszystko stracone, o ile tacy ludzie jak Ty zechcą mi pomóc. 

Dla sprostowania, chcę dodać, że osobą, które zechcą mi pomóc, mogę przedstawić zarówno dokumentację medyczną jak i np. index z Gimnazjum dla dorosłych. 

Wiem, że symboliczna złotówka to tak naprawdę nic, jednak w konkretnej ilości może zdziałać cuda... Dlatego nie proszę Cię o wiele a jedynie o symboliczną złotówkę. Oczywiście jeśli masz takie życzenie, kwota ta może być stosownie wyższa. Będę Ci niezmiernie wdzięczny za okazaną pomoc. 

Historia mojego życia sprawiła, że nie mam bliskich osób, u których mogę znaleźć wsparcie...

Jestem o krok od depresji, albowiem nadzieja na lepsze jutro zaczyna przegrywać z realiami dnia codziennego. Proszę, pomóż mi odnaleźć sens życia i spokój.

Paweł