Jarek WOPR - rehabilitacja, leki

Jarek.

Niegdyś wesoły i uśmiechnięty.  Aktywny WOPRowiec, nurek, instruktor żeglarstwa. Prawdziwa dusza towarzystwa. 

Teraz gasnący, zamknięty w sobie.

Najpierw udar, dosłownie chwilę później… Rak i operacja usunięcia nerki.

Z wesołego człowieka, duszy towarzystwa - niewiele zostało. 

Mało mówi – po udarze mowa nie przychodzi łatwo, liczebniki są jak język obcy, ciało nie współpracuje jak dawniej, jest też wstyd, że nie da rady, że jest inny. 

Ludzie nie chcą słuchać, odchodzą.

Wychodzi więc z domu tylko kiedy musi. 

Dodatkowo ból po operacji – nadal powraca. Cyklicznie przypomina osobie także noga – sztywnieje i utrudnia chodzenie. 

Kulawy, bez nerki i dukający… Pozostawiony sam sobie.

Rodzina – można powiedzieć, że jej nie ma. 

I Jarek pozostał samotny, gasnący.

Potrzebuje pieniędzy na rehabilitację po udarze oraz na leki. 

Wielokrotnie pomagał jako ratownik WOPR. 

Teraz sam prosi o pomoc.

Zebrana kwota pozwoli mu sfinansować obie te potrzeby na ok. dwa miesiące.

Na ścianie pozostał u niego teraz tylko kalendarz z jachtami i wodą.

Na wodę nie wróci. Nie ma nawet cienia szansy.

Możemy jedynie pomóc mu poprawić choć trochę komunikację i przebywanie w tym świecie. Może wróci wówczas do ludzi.

To dla niego ciężkie - całe życie spędził aktywnie, na wodzie, z wodą – wieloletni Ratownik WOPR, wykwalifikowany nurek do specjalnych zadań – przepracował mnóstwo godzin pod wodą. Miłośnik psów. Żeglarz. Opowiedział mnóstwo ciekawych historii, rozbawiał Kursantów i Kadrę. 

Z zamiłowania fotograf – wszędzie z aparatem. Uwiecznił wiele chwil. 

Wyszkolił mnóstwo świetnych żeglarzy, pokazywał dzieciom jak świetnie spędza się czas nad wodą - poza komputerem. 

Skąd to wiem? Bo razem szkoliliśmy. Wielu osobom pomógł na wodzie - mnie także. 

Dlatego teraz ja proszę o Waszą pomoc i wsparcie. 

Wielokrotnie ludzka dobroć przysłowiowe „góry przenosiła”. Liczę, że także tym razem tak będzie i razem zbierzemy pieniądze na rehabilitację oraz leki dla Jarka.

Udostępnijcie proszę dalej - im więcej osób wie, tym lepiej - zgodnie z powiedzeniem: "grosz do grosza".

Dziękuję!

Ewa Kurzyna