Na wolność od dysforii dla Julka

 Hey jestem Julek, jestem osobą trans-męską, mam 19 lat. Mam zasobą prawną zmianę imienia, od roku przyjmuję testosteron. 

Zbieram na mastektomię, ponieważklatka piersiowa jest moim największym źródłem dysforii. Nawetprzed uświadomieniem sobie transpłciowości była dużym problemem.Cena mastektomii waha się w tym momencie od 16 do 28 tysięcy, zewzględu na typ operacji, jakiej potrzebuje.

W dzieciństwie byłem postrzeganyjako "chłopczyca". Wszystkie aktywności  czy ubraniauznawane za żeńskie sprawiały mi duży dyskomfort, dlatego takwcześnie zacząłem interesować się tematem transpłciowości.Zrozumiałem, że jestem osobą transpłciową i zrobiłem coming outjeszcze w podstawówce. Przeszedłem tranzycję społeczną w wieku13 lat, jednak moja szkoła nie ułatwiała mi funkcjonowania.

Nowym początkiem dla mnie było rozpoczęcie nauki w liceum wwiększym mieście, gdzie ludzie z reguły są bardziej akceptujący. Pozwoliło mi to na większą swobodę w byciu sobą. Od początku liceum zacząłem diagnostykę. Niestety późniejsze próby rozpoczęcia tranzycji medycznej i prawnej zostały przerwane przezmojego biologicznego ojca...

Od tamtej pory nie mogę powiedzieć,że jestem zadowolony z sytuacji, w jakieś się znajduje. W ciągu ostatnich paru lat schudłem, mój rozmiar bindera się zmiejszył, ale balast wciąż jest w dużym rozmiarze. Przez ostatnie parę lat pod twardym materiałem czuję, że większość miękkiej tkanki z klatki się wytarła, jednak wciąż pozostaje on w okolicy miseczki G, który jest bardzo niepoporcjonalny, co do mojej budowy ciała. Zostało tylko to, co musiało - gruczoły, pozostałości tkanki, mięśnie i skóra. Klatka jest dużo bardziej płaska, ale skóra za to bardzo niezdrowa, rozciągnięta i bardzo cieńka.

Ze względu na wieloletnie bindowanie moje żebra są w opłakanym stanie. Jako osoba małoletnia bindowałem w nieodpowiedzialny sposób. Noszenie bindera przez 7 lat sprawiło, że moje żebra są wygięte i mam problemy z oddychaniem. Robienie przerw przynosi minimalny efekt, a za względu na rozmiar balastu, nie wychodzę z domu bez spłaszczonej klatki. 

Po wielokrotnych wizytach na SOR-ze, z powodu omdleń i bólu klatki piersiowej oraz trudności w oddychaniu, lekarz rozpoznał u mnie zapaść. Oznacza to, że moje płuca nie są w stanie wystarczającą się otworzyć, by dostarczyć adekwatną ilość tlenu do mózgu.
Dzieje się to też w sytuacjach, kiedy nie mam na sobie bindera, nawet przy małym wysiłku fizycznym. Ze względu na te sytuacje, jestem zmuszony polegać na mojej partnerce oraz przyjaciołach. 

Aktualnie posiadam dwa sprzeczne zalecenia. Psychiatra zaleca mi noszenie bindera, ze względu na mój stan psychiczny. Jednocześnie  pulmonolog, czyli specjalista zajmujący się układem oddechowym, zaleca mi zaprzestanie noszenia bindera, z powodów wymienionych wyżej. 

Dopiero ostatnio miałem możliwość wznowienia diagnostyki. Mam diagnozę od terapeuty, jednak diagnoza psychiatryczna była praktycznie niemożliwa, przez błędne rozpoznanie schizofrenii, którą otrzymałem w wieku 15 lat po pobytach w bardzo kiepskich szpitalach psychiatrycznych. Na szczęście w tym roku, po pobycie na oddziale dziennym dla dorosłych, schizofrenię udało się całkowicie wykluczyć z moich diagnoz i w końcu mogłem kontynuować proces.

W wolnym czasie zajmuję się sztuką wizualną z naciskiem na grafikę, zarówno warsztatową, jak i komputerową. Dla każdej osoby zainteresowanej, która umieści wpłatę w wysokości przynajmniej 50 zł, jestem gotowy wysłać wydruk jednej z moich prac, na terenie całej Polski, w formacieA5/A4 na papierze 200/300g/m2. Prace dostepnę do przejrzenia są moim instagramie @julek.kosatka

Dziękuję za czas poświęcony na przeczytanie, z góry również dziękuję za każdy rodzaj wsparcia. 

[Osoba zweryfikowana przez Fundację Lambda Polska]