Ból zakrywa uśmiech.

W jej uśmiechu jest tylko ból.

Jestem Monika, jestem mamą 11 letniej dziewczynki- Janki.
Janka miała 2,5 roku temu wypadek, mianowicie złamała kość guziczną (ogonową), złamała ją tak nieszczęśliwie, że musiała być operowana, niestety po operacji doszło do komplikacji, utworzyła się przetoka. Pod czas zabiegu doszło do uszkodzenia nerwów.
Janka od ponad 2 lat żyje w strasznym bólu kręgosłupa. Dziesiątki konsultacji ortopedycznych, neurologicznych, neurochirurgicznych i innych potwierdziły tylko jedno, Janka zostaje z bólem do końca swego życia. Moje cudna, kochane dziecko jest skazane na ból. Janka wpadka w głęboką depresję, do tego doszła padaczka i mimo pracy psychologa i psychiatry, córka zamyka się na świat.

Jedyne wyjście jakie ma to częste wizyty w CZD w Warszawie gdzie ma podłączany cewnik zewnątrz oponowy przez który wtłaczany jest lek przeciwbólowy, ( lek pomaga na jakiś czas złagodzić ból)

Ból, który towarzyszy córce codzienne odbiera jej radość i chęć do życia.

Janka aby funkcjonować, musi przechodzić przez bardzo intensywną fizjoterapię, terapię psychologiczna i korzystać z pomocy specjalistów. Niestety wszystko jest bardzo kosztowne i mimo, że przez ten czas dawaliśmy sobie radę, to teraz zmuszona jestem prosić o wsparcie finansowe dla mojego dziecka na dalsze leczenie, leki i terapię.

 Z uśmiechniętej pełnej życia i pasji dziewczynki z zostaje smutny i bardzo cierpiący wrak człowieka, nie mogę do tego dopuścić.

Bardzo proszę o wsparcie dla mojej córki, dla mojej Janki.