Cienka granica życia i śmierci

Zarzekałem się, że w tym roku nie wezmę żadnego kociaka. Żadnego. W zasadzie mamy same koty "przewlekłe" do tego Iwonka od początku roku próbuje zwalczyć nowotwór piersi. Ale ja swoje, a życie swoje...

Dwa miesięczne bobasy. Kocurek zamiast oczu jedna wielka, zakażona, gnijąca miazga. Oczy dosłownie wybuchły, wypływały oczodołami, nosem, coś strasznego. Kotka oczka ma, zaklejone ropą, ale są. 

Kocurek w zasadzie czterema łapkami był już po drugiej stronie. Już chyba tylko nadzieja go trzymała przy życiu. Dostały imiona, Kefirek i Maślanka. Bo nikt nie powinien odchodzić bezimienny...

Powinny w tym wieku ważyć między 500 a 600g. Waga Maślanki 440g. Za mało, ale nie az tak strasznie. Za to Kefirek 215g. Nawet nie da się tego skomentować. Skóra naciągnięta na główkę i maleńką garstkę kosteczek... 

Zobaczyłem te zdjęcia i nie mogłem odmówić. Iwonka miała w czwartek usuwane guzy, ledwo wyrabiam z robotą. Ale dla nich byliśmy jedyną szansą na ratunek.

Kefirek od razu trafił na stół operacyjny. Cudem przeżył narkozę. Oczodoły zostały oczyszczone. Malec jest bardzo, bardzo słaby. Nie ma odruchu ssania, karmimy sondą. Maślanka pije mleko zastępcze z insulinówki. Na testach paskowych czerwono od kreseczek. FIV, FcoV, giardia dodatnie...

Nie obiecam, że uda się je uratować. Za to obiecuję, że spróbuję. Nie martwcie się, czy one znajdą dom. Już go mają. One już są nasze, już są pełnoprawnymi członkami naszej rodziny. Teraz pozostaje nam zawalczyć, by to przetrwały.

Maluchy zbierają na życie, na weta, antybiotyki, krople, enukleację, podkłady, chusteczki, mleko, no na wszystko po prostu. Za każde wsparcie będę niezmiernie wdzięczny.