Samodzielność na kołach - Panthe

Mam na imię Magdalena od zawsze jestem niepełnosprawna, poruszam się na wózku inwalidzkim. Nigdy nie był to dla mnie problem. Dzięki wsparciu Taty i Babci chodziłam do zwykłej szkoły ze zdrowymi dziećmi. Było to najlepsze co mógł zrobić Tata, zawsze mówił „jesteś takim samym dzieckiem jak wszystkie, niczym się nie różnisz nie licz na taryfę ulgową”. Matka jest uzależniona od alkoholu nie zawsze była w stanie zająć się dzieckiem. Jako nastolatka trafiłam do domu dziecka. Tam trafiłam na cudownych ludzi rehabilitowali motywowali do nauki „przecież chcesz być samodzielna i samowystarczalna na miarę możliwości”. Jak stałam się pełnoletnia dostałam niewielkie mieszkanie, które z pomocą Taty udało się umeblować i wyremontować do moich potrzeb. W między czasie skończyłam szkołę i zdobyłam zawód. kilka lat później otworzyłam firmę i zajęłam się sprzedażą biżuterii i książek medycznych. Po kilku latach poszłam do pracy na etat do jednego z Zakładów Aktywności Zawodowej. Gdzie poznałam obecnego męża. W końcu mam swoja wymarzoną rodzinę. Przez ostanie półtora roku pracowałam na otwartym rynku w sektorze finansowym w trybie zdalnym ze względu na awaryjność wózka. Kiedy można by powiedzieć, że wszystko zaczyna się układać zachorowałam na zapalenie płuc. Którego powikłania ciągną się do dziś. Mnóstwo antybiotyków i nic, duszący kaszel został ze mną do tej pory. Miał być szpital. I tu znowu niespodzianka od życia. Odmówili przyjęcia do szpitala, bo poruszam się na wózku. Pojawiła się niewydolność serca. I jak nigdy potrzebny był niezawodny wózek. Mój dotychczasowy stary wózek, który i tak od nowości był złomem. Tylko w pierwszym roku był w naprawie 10 razy: koła, rama, boczki i tak dalej. Bardzo lubię taniec towarzyski jednak przez problemy z wózkiem boje się nie tylko tańczyć, ale nie jestem w stanie wyjść sama z domu. Bo ten złom może się rozlecieć w każdej chwili. Jakiś czas temu pękła rama na wysokości oparcia i trzeba było kombinować jak dostać do domu. Lubię kontakt z ludźmi dlatego brakuje mi pracy stacjonarnej, dzięki nowemu wózkowi będę mogła być znowu samodzielna, bardzo mi tego brakuje.

Każda, nawet drobna wpłata przybliża mnie do samodzielności, dziękuję:)

Taniec to moja pasja

Fotografie uszkodzeń obecnego wózka

Udokumentowanie zbiórki