Każde stworzenie ma prawo do godnego życia w zdrowiu i poczuciu bezpieczeństwa

Powyższe zdjęcie przedstawia maleńką Shadow - 3 miesięczną kicię znalezioną 120 km od Warszawy. Znalezioną o kilka dni za późno. Mimo podjęcia zaciętej walki o jej życie nie udało się maleństwa uratować. Znaleziona na wsi u kresu sił, wyziębiona, odwodniona, wygłodzona, była zbyt osłabiona i zainfekowana, żeby przeżyć. Nie pomogło jej nawet przetoczenie krwi.

Nie wolno nam mijać z obojętnym spojrzeniem porzuconego czy chorego zwierzęcia. Jutro ktoś z równą obojętnością może przejść obok Ciebie.

Bardzo chcemy pomagać. Ale nie poradzimy sobie bez twojej pomocy.

To właśnie brak własnej klatki łapki sprawił, że długo nie mogłam jej złapać.

A to Suri, kotka, która nie dawała się złapać bardzo długo.

Bytowała gdzieś w okolicy zamkniętego szpitala na Siennej w Warszawie. Potwornie wychudzona i samotna, bo inne koty ją przeganiały. Po pierwszych próbach złapania jej - do transportera, bo nie miałyśmy klatki lapki a opiekunka twierdziła, że daje się dotknąć - przerażona uciekła i nie pokazywała się opiekunce przez ponad tydzień choć przybiegała zawsze i punktualnie na śniadanie, jak tylko pani, która ją dokarmiała, pojawiała się na zakręcie uliczki.

Miejsce ruchliwe, centrum miasta - drżałyśmy, żeby nic się tej kruszynie nie stało. W końcu, po 2 miesiącach jeżdżenia, by ją karmić, oswoić ze sobą, zdołałyśmy ją złapać dzięki pożyczonej klatce i dzisiaj jest jużbezpieczna. Ale ta historia mogła mieć zupełnie inne, znacznie smutniejsze zakończenie.

Mogłybyśmy jej pomóc dużo wcześniej, gdybyśmy miały własne klatki.

Na co zbieramy środki?

Mimo, że część z nas działała lub działa w innych grupach pomagających zwierzętom, nie dysponujemy zapleczem pozwalającym nam spokojnie realizować zamerzone cele.

Potrzbujemy klatek używanych do łapania dzikich kotów.

Potrzebujemy też zaplecza finansowego na "wabiki" do tych klatek - wysokoaromatyczną karmę i - co najważniejsze - na leczenie złapanych zwierząt. Często bowiem okazuje się, że złapany na kastrację kot jest ranny, cierpi na koci katar, świerzb czy też jakąś inną chorobę.

Jako ProFelis działamy oficjalnie zaledwie od 1 września tego roku a już przyjęłyśmy sporo zgłoszeń o większych czy mniejszych stadach wolnożyjących lub porzuconych wymagających opieki kotów. Przyjęłyśmy oczywiście te zgłoszenia i je realizujemy, ale z pożyczoną klatką-łapką sztuk 1, brakiem podbieraka i niedoborem transporterów - tempo naszych działań jest, nie ma co ukrywać, żółwie. 

Chciałybyśmy działać szybciej i pomóc jak największej ilośći kotów, ale potrzebujemy do tego Twojej pomocy!

Po prostu pomóż nam pomagać!

Wasze wpłaty pozwolą nam pomagać bezdomnym, głodnym, chorym, zmarzniętym, niejednokrotnie przeganianym przez ludzi zwierzętom i zapobiegać ich niekontrolowanemu i niepotrzebnemu rozmnażaniu.

Będziemy ogromnie wdzięczne za każdą pomoc! 

Kim jesteśmy?

ProFelis to 4 przyjaciółki działające na zasadach wolontariackich w ramach Fundacji
Międzynarodowy Ruch na Rzecz Zwierząt - Viva!

Nasza działalność polega na opiece nad wolno żyjącymi i bezdomnymi kotami - kastrujemy je, leczymy i odwozimy w miejsce bytowania lub opiekujemy się nimi w naszych domach tymczasowych i szukamy im najlepszych pod względem ich charakteru domów stałych. 

Jesteśmy z Warszawy i dlatego obejmujemy opieką głównie koty z naszego miasta i okolic jednak nie odmawiamy pomocy zwierzętom z odleglejszych części województwa mazowieckiego.

A jeżeli zajdzie taka potrzeba, żeby ratować chore zwierzę wyruszymy nawet na koniec świata.

Karolina

Stworzyła dom stały dla 6 kotów, z których większość przyszła na "tymczas" oraz dla Ambrożego  - rocznego owczarka holenderskiego.

Matka młodego miłośnika zwierząt - Kubusia. Wolontariuszka fundacji Viva! od 2012 roku. Niezawodny dom tymczasowy ProFelis, a zawodowo marketer.

Anka

Miłośniczka czterołapnych futrzaków od zawsze. Dom Stały dla Myszaka, Kropki, Dymka i Dewila.

Wolontariuszka Fundacji VIVA! od 2013 r. W ProFelis zajmuje się sprawami papierkowymi: fakturami, rozliczeniami i sprawozdaniami.

Niezawodny dom tymczasowy ProFelis. Zawodowo pracuje w branży e-commerce jako category manager.

Asia

Zdeklarowana kociara, choć kiedyś psiara.  Miłośniczka zwierząt wszelakich, która w swoim życiu miała nie tylko psa, koty, ale również myszki i żółwia. Obecnie „mama” kota Lestera i kotki Zuzy, a także „chrzestna” Queenie, która tak naprawdę jest koniem jej córki - Basi.

Z zawodu ekspert marketingu z licznymi sukcesami w zarządzaniu markami oraz we współtworzeniu długoterminowych strategii biznesowych w różnych branżach.

W ProFelis zajmuje się "organizacją" ciekawych gadżetów, z których sprzedaży cały dochód przeznaczony jest na działalność grupy.

Margo

Jej pierwsza miłość to przyniesiona przez ojca 3-miesięczna Leda - owczarek niemiecki. Była wtedy jej rówieśniczką. Potem przez jej dom przewinęło się mnóstwo zwierząt, nawet chory jeż. Dzisiaj są ukochane koty, wśród których prym wiedzie bura „Gwiazdka”.

Dom Tymczasowy - to się jeszcze okaże ;) - Queenie i Mańka.

Szalony temperament nie ułatwia jej ani stabilizacji zawodowej ani kontaktów z dorosłym synem. I tutaj sprawdza się powiedzenie „muzyka łączy pokolenia”, bowiem jej druga, równie ważna, pasja to właśnie muzyka.

Koordynator Grupy. Jej "działka" w ProFelis to obecność zawsze i wszędzie ;) oraz prowadzenie stron www.