Powódź odebrała mi wszystko

**Pomóż nam odbudować dom po tragicznej powodzi – Twoje wsparcie jest naszą nadzieją**

Drodzy Przyjaciele, Sąsiedzi, Ludzie Dobrej Woli,

Zwracam się do Was w jednej z najtrudniejszych chwil mojego życia, z sercem pełnym bólu, ale i nadziei. Kilka dni temu mój dom – miejsce, w którym spędziłem lata, w którym świętowałem radości i przeżywałem trudności – został niemal doszczętnie zniszczony przez niszczycielską powódź. Woda przyszła nagle i bezlitośnie. W jednej chwili zabrała wszystko: dach nad głową, wspomnienia zamknięte w przedmiotach, a przede wszystkim poczucie bezpieczeństwa, które z trudem budowałem.

Patrząc na to, co pozostało po moim domu, czuję ogromny ból. Każdy z nas wie, że dom to nie tylko mury i przedmioty. To miejsce, gdzie czujemy się bezpiecznie, gdzie spędzamy czas z najbliższymi. Teraz tego miejsca nie ma. Czuję się bezradny, jakby grunt, na którym stałem przez lata, zniknął pod moimi stopami.

Nigdy nie sądziłem, że znajdę się w sytuacji, w której będę musiał prosić o pomoc. Los jednak postawił mnie przed trudną rzeczywistością. Sam nie jestem w stanie odbudować tego, co zostało zniszczone. Dlatego zwracam się do Was – ludzi, którzy być może rozumieją, jak trudno jest stracić swój dom, swoje życie. Każda, nawet najmniejsza pomoc, będzie dla mnie jak promyk nadziei na odbudowanie tego, co straciłem.

Jeśli możesz pomóc, proszę, wesprzyj mnie finansowo, bym mógł odbudować mój dom i życie. Każda złotówka ma dla mnie ogromne znaczenie. Wierzę, że nawet najmniejszy gest może dokonać wielkich rzeczy, gdy zadziała ludzka solidarność.

Jeżeli nie możesz pomóc finansowo, proszę o udostępnienie tej wiadomości. To również będzie ogromnym wsparciem. Wierzę, że dobro wraca, a ludzie potrafią zjednoczyć się w chwilach próby. Nie tracę nadziei, bo wiem, że są wokół mnie wspaniali ludzie, gotowi wyciągnąć pomocną dłoń.

Z całego serca dziękuję każdemu, kto okaże wsparcie – zarówno finansowe, jak i duchowe. Wasza pomoc daje mi siłę, by patrzeć w przyszłość z wiarą, że znów będę mógł nazwać jakieś miejsce domem.

Z głęboką wdzięcznością,  

Marcin Ż