Leczenie dla Reni

Nazywam się Joanna Kwiatkowska. Piszę do Was w imieniu mojej mamy Reginy Kwiatkowskiej – naszej Reni.
Prawdopodobnie trafiłeś tu ponieważ znasz Renię i chociażby część jej historii. Jeżeli nie to tym bardziej jesteśmy wdzięczni za to, że chcesz ją poznać i ewentualnie wspierać.

WCZORAJ

Do września 2023 moja mama była pogodną emerytką, ciepłą i ogromnie opiekuńczą kobietą o złotym sercu. Wielu z Was taką ją pamięta. Do tej pory właściwie nie miała problemów ze zdrowiem. 

Akurat przyjechałam do Polski. Mieszkam od kilku lat z mężem we Francji.Mama od śmierci męża, Jerzego, mieszka w Gdańsku całkiem sama. Wspólnie planowałyśmy jej przeprowadzkę do nas mając na względzie, że z wiekiem będzie nas coraz bardziej potrzebować.

Końcówka września była w Gdańsku wyjątkowo ciepła i oprócz załatwiania spraw formalnych udało nam się spędzić trochę czasu na plaży. Nic nie zapowiadało tego, co stało się 30 września. Wyszłam z domu tylko na parę godzin i zostawiłam mamę krzątającą się w kuchni, jak zwykle zatroskaną o to by jej już dawno dorosła córka zabrała wszystko co potrzeba i miała co zjeść. 

Zadzwoniłam do niej gdy już byłam w drodze powrotnej i pytając czy mogłaby wstawić obiad, nie interpretowałam jej zmęczonego głosu z początkiem tragedii. Parę minut później, kiedy dotarłam do domu doznałam szoku. Zrozumiałam, że dzieje się coś strasznego, a nasz świat wywrócił się do góry nogami. Mama doznała rozległego udaru krwotocznego mózgu.

Mimo błyskawicznego wezwania i przyjazdu karetki, pierwsze rokowania lekarzy były miażdżące i nikt nie dawał wielkich szans na przeżycie mojej Mamie. Trzymaliśmy się myśli, że kluczowy jest pierwszy z cudów jaki miał miejsce. Przecież mogłam być we Francji, przecież mogłam wrócić kilka godzin później… 

Później, niestety nie po raz ostatni musiałam zderzyć się z bardzo pesymistycznymi rokowaniami i obserwować kolejne cuda. Najpierw była długa, ciężka noc i operacja (której najprawdopodobniej miała nie przeżyć), później, podejrzenie śmierci mózgu i przygotowania na najgorsze. Do tego sepsa na OIOMie, półtoramiesięczna śpiączka farmakologiczna z której bardzo długo nie chciała się wybudzić i oddychanie za pomocą respiratora. Kilkukrotnie lekarze zapowiadali, że gigantycznym sukcesem będzie, jeśli Mama będzie umiała świadomie ruszyć oczami czy ręką.

Trzy miesiące po wylewie, Mama zadziwiła nas wszystkich, co prawda dopiero po trzech próbach, ale zaczęła samodzielnie oddychać, pokonała sepsę, otworzyła oczy, rozpoznaje część osób na żywo lub na zdjęciach co jakiś czas zupełnie świadomie zaczyna rozmawiać. Pamięta nawet o tym, że trzeba zapłacić rachunki. Zgadnijcie o co spytała mnie leżąc na łóżku szpitalnym - tak, tak: "czy jestem głodna"! :)

DZISIAJ

Jak widzicie przekroczyła początkowe rokowania. Ma rurkę tracheotomiczną, która mocno utrudnia mówienie. Jest osobą stale leżącą, porusza rękami, trochę nogami, karmiona jest pozaustrojowo.

Na ten moment znajduje się w hospicjum, w którym przebywa ze względu na konieczność wyleczenia odleżyn – na szczęście już w końcowej fazie.
Niestety jest to miejsce w którym nie jest prowadzona prawie żadna terapia. Ratowanie życia udało się, leczenie sepsy i wybudzenie ze śpiączki także, ale wszyscy, którzy znamy państwową służbę zdrowia wiemy, że w tym wypadku skupia się na podtrzymywaniu.

Rozważaliśmy jej transport do nas i opiekę we Francji ale pokonały nas formalności. Ja od trzech miesięcy jestem z dala od mojego domu, męża i pracy. Opieka nad mamą pozwala mi jedynie na pracę dorywczą. Szukam odpowiedzi na pytania, za trudne nawet dla lekarzy. 

JUTRO

Czy mama będzie w stanie w miarę samodzielnie funkcjonować, jeść? Czy odzyska pełną świadomość, czy znowu będzie "sobą"? Oczywiście jesteśmy pełni obaw, ale...po pierwsze będziemy walczyć o każdą drobną poprawę a po drugie już doświadczyliśmy kilku cudów.

Moim marzeniem jest konsultacja i terapia na terenie profesjonalnego ośrodka, który specjalizuje się w pracy z ludźmi po udarach. Wykonać badania, które pozwolą ocenić jaki jest stan Reni i jakie są możliwości dalszego leczenia, - wykonać badania na które w hospicjum nikt nie wyraża już zgody. Zwieńczeniem takiego pobytu byłyby zabiegi terapeutyczne i rehabilitacja wybrana spośród powyższych. Walczymy o usprawnienie komunikacji, a może częściowe przywrócenie możliwości poruszania się?

Turnus dwutygodniowy:

10.500,00zł (osoba rehabilitowana wraz z obowiązkowym opiekunem)

Koszt zawiera:

- zakwaterowanie i wyżywienie dla osoby rehabilitowanej i opiekuna,
- rehabilitację 3,5 h  do 4 h dziennie
- stymulację wykonywaną przez rehabilitantów,
- konsultację neurologiczną
- naukę opieki dla opiekuna

Zakres rehabilitacji (tzw. pakiet podstawowy) obejmuje:
-Stymulacje Salus - Sis z  rehabilitantem,
-Praca czynna z rehabilitantem (ćwiczenia, masaże, pionizacja czynna, Andago itd. zamiennie w zależności od przypadku),
-Komora Hiperbaryczna lub Komora Ozonowa,
-Pionizacja bierna lub prądy,
-Hydroterapia (Orionmed, WKS lub WKD, także Hydro w ramach higieny)

Obawiamy się, że to dopiero początek. Kiedy porozmawiamy z tamtejszymi specjalistami będzie więcej wiadomo jak możemy przywrócić Mamie sprawność i na co możemy liczyć. Bo nie ma co się oszukiwać, to nie będzie krótka walka. 

Będziemy cieszyć się gdy uda się zorganizować jeden taki turnus. Każda kwota ponad 10 500 zł pozwoli na spokojniejsze ponoszenie codziennych wydatków. Naszym marzeniem są dwa takie turnusy. 

Dziś zwracamy się do Was, bo wierzę, że możecie pomóc zebrać pieniądze na początek na choć jeden taki turnus, żeby jak najszybciej wdrożyć odpowiedni program działania. 

Renia w swoim sercu miała zawsze miejsce dla każdego i jeśli kogoś zdenerowała to chyba tylko tym, że bardzo chciała każdemu pomóc i choćby nałożyć "jeszcze jednego kotlecika".

Zbliża się koniec roku podatkowego. Życzymy Wam abyście mieli jak największe dochody. Przypominamy o możliwości odliczenia wszelkich darowizn przekazanych do końca roku.

Wiemy, że także Wam brakuje Reni, która gdy tylko będzie mogła podziękuję Wam osobiście i zapewne będzie jak zwykle zła, mówiąc "a weź przestań, nie trzeba było".  

Dziękujemy! Za każdą wpłatę. Za każdą złotówkę.