Dom dla niechcianych zwierząt

Największym marzeniem mojego życia jest pomaganie niechcianym i bezdomnym zwierzętom. Przez lata nie miałam odwagi realizować swoich marzeń i planów, bo ciągle z "tyłu głowy" słyszałam głosy, które mówiły mi, że trzeba codziennie chodzić do pracy, najlepiej na etacie, najlepiej mieć "ciepłą posadkę" i nie wymagać zbyt wiele, a już tym bardziej nie ryzykować z jakimiś dziwnymi pomysłami, mieć ustabilizowane życie, dom, męża i dzieci i dożyć do zasłużonej emerytury. Pewnego dnia usłyszałam jednak inny głos, który najpierw odzywał się bardzo cicho i niepewnie, aż w końcu zaczął mnie coraz częściej i coraz głośniej męczyć:" kiedy, jak nie teraz! "- krzyczał. I krzyczy już tak od dawna, bo ja z powodu lęku nie robię nic, co wymagałoby podjęcia ryzyka i stworzenia czegoś, co się wydaje być nieosiągalnie i nie do zrobienia. Ten głos mi mówi, że jak nie zacznę realizować swoich marzeń , to szybko może się okazać, że już jest za późno. Więc chcę i od dawna myślę jak to zrobić. Już nie boję się niczego, nie boję się wyzwań, bo napędza mnie myśl, że mogę wszystko. Jedyne co mnie ogranicza to brak pieniędzy.. Ale ok, co ja takiego właściwie chcę zrobić?

Chcę zbudować dom dla zwierząt. Taki schron, w którym będą żyły spokojnie te, których właściciele biją , głodzą i trzymają na łańcuchach. Chcę ich wyrywać z rąk katów i szukać dłoni, które przytulą, pogłaszczą i pokochają. Ale do momentu znalezienia rodziny, chcę by miały bezpieczną przystań, w której dojdą do siebie i nauczą się, że świat ma nie tylko stronę ciemną.. Chcę by jak najwięcej ich mogło tam żyć. Chcę poświęcić im swój czas i swoje środki, na tyle, na ile tylko będę mogła. Od dawna z pracy, jaką wykonuję zbieram i ciułam, żeby coś dobrego zrobić z tych pieniędzy. Ale musiałabym jeszcze dużo lat czekać, żeby samej uzbierać. Chcę kupić kawałek działki w spokojnym miejscu i wybudować niewielkim kosztem schron. Chcę, by pracowała tam ze mną behawiorystka, chcę by współpracował ze mną lekarz weterynarii i chcę by znaleźli się chętni wolontariusze, którzy poświęcą też swój czas tym czworonożnym stworzeniom. 

Liczę się z tym, że zebranie takiej kwoty jest wielkim wyzwaniem, ale wierzę, że mi się uda. Choćby miało to trwać dłużej niż mi się wydaje. Obiecuję sobie i Wam wszystkim, ze zbuduję ten schron , tylko z Waszą pomocą stanie się to o wiele szybciej. Obiecuję, że na ścianach będą imiona wszystkich tych, którzy dołożyli tutaj choćby złotówkę!

Ja wierzę, że mi się uda i liczę, że Wy też w to wierzycie! :)