Pomóż mi w dalszej rehabilitacji

Cześć!
Nazywam się Patrycja i mam 28 lat.
Ponad dwa lata temu przeszłam dość ciężką operację guza mózgu (naczyniak płodowy w obrębie pnia mózgu). Skończyłam studia, kupiliśmy mieszkanie, wyszłam za mąż i nagła diagnoza... Wszystko potoczyło się tak szybko, że część tych przykrych momentów wymazałam ze swojej pamięci. Rok 2021 był najgorszym w moim życiu - półtorej miesiąca w szpitalu na Oiom, pół roku rehabilitacji domowej, dwa miesiące w ośrodku rehabilitacyjnym, w międzyczasie tracheotomia i peg - tak wiem, brzmi strasznie :) Ale dzięki wsparciu najbliższych, determinacji i dość młodego wieku stanęłam na nogi - dosłownie, bo musiałam od nowa uczyć się chodzić. Począwszy od wózka, chodzika w końcu pierwsze kroki o własnych siłach, spacery, wyjazd na wakacje, pływanie na basenie - każdy krok do przodu niezmiernie cieszy.
W lutym br. zostałam zakwalifikowana do naświetlenia martwej resztki guza metodą cyber knife, dzięki której mam pewność że dziadostwo nigdy nie odrośnie a moja głowa jest "czysta". Ale żeby cieszyć się w pełni "nowym życiem" potrzebna jest ciągła rehabilitacja - układ nerwowy niestety regeneruję się bardzo wolno i potrzeba do tego cierpliwości jak i pieniędzy. Aktualnie ciągle muszę pracować nad poprawą chodu, równowagi, ogólnym wzmocnieniem mięśni głębokich (w szczególności prawej strony, która ucierpiała nieco bardziej) oraz wydolnością oddechową.  Do tej pory nie prosiłam o wsparcie bo twierdziłam że to nie potrzebne, że dam radę... Ale zważywszy na to że nie kwalifikuje się już jako pacjent poszpitalny i kolejki na NFZ są bardzooo długie (a wycisłam już z niego to co się dało 😁) nie pozostaje mi nic innego jak rehabilitacja prywatna. Moim celem do końca tego roku jest wyjazd na dwa turnusy rehabilitacyjne oraz ćwiczenia pod okiem wykwalifikowanych fizjoterapeutów min. dwa razy w tygodniu.
Będę wdzięczna za każdą złotówkę, wierzę że może być tak jak przed operacją, wierzę że dobra karma wraca 🫶