Nasz Maniek to kotek dachowiec. Ma nieco ponad dwa lata. Jest cudownym, łagodnym, mruczącym i ciekawskim kocurem. Od półtora roku walczymy z autoimmunoagresją (organizm zaczął zwalczać własne komórki krwi). I kiedy byliśmy już na finiszu, leki w dawkach niemal homeopatycznych, dobre i bardzo dobre rokowania - Maniek nagle przestał jeść i pić. Po dwóch dniach badania, usg, bateria leków i prawdopodobna diagnoza - toksyna w organizmie, zatrzymanie w szpitalu.
Witold Łuczyński
Dzisiaj w nocy Maniuś miał zabieg. W znieczuleniu ogólnym miał wykonaną serię badań których nie dałoby się zrobić podczas czuwania - dokładne USG, badanie jamy ustnej oraz laparoskopię przełyku, żołądka i części dwunastnicy. Usunięty został zator z trzech dużych pilobezoarów zalegających w żołądku i pierwszej części przełyku. Do dalszych czynności nie doszło, bo Maniek zaczął mieć kłopoty z oddychaniem. Chirurg podjął decyzję, że należy na dziś zakończyć działania i wybudzić pacjenta.
Dzisiaj będzie pod obserwacją. Jeśli stan Maniutka się nie poprawi, będzie konieczna ponowna sedacja i tym razem interwencja chirurgiczna w postaci otwarcia jamy brzusznej…
Miejmy nadzieję, że będzie tylko lepiej. Zwłaszcza, że umiejscowienie kul włosowych i ich ilość i wielkość mogły dać wszystkie objawy kliniczne i morfologiczne - łącznie z podwyższonymi wskaźnikami wątrobowymi i trzustki w tzw. szarej strefie.
Trzymamy kciuki i czekamy…
Dorota P.
Powodzenia!
Witold Łuczyński - Organizator zbiórki
♥️