Pomóż mi stanąć na nogi - udar

W piątek 27-12-2024 miała miejsce sytuacja, która zabrała mi wszystko: pracę, pasję i  życie codzienne. To właśnie wtedy doszło u mnie do udaru niedokrwiennego lewej półkuli mózgu… Od tego czasu już nic nie jest takie samo...

Mam zaledwie 43-lata ale mam w sobie dużą wolę walki.

W piątek jak zawsze szykowaliśmy się z mężem do pracy, nagle zrobiło mi się słabo zemdlałam, mąż zadzwonił na karetkę pogotowia, okazało się że to udar.

Do szpitala trafiłam w stanie ciężkim. Na dodatek w tomografii komputerowej okazało się, że jest krwiak wielkości 3,6 cm na 2,5 cm, który był powodem udaru.

Na początku miałam ogromny problem z mówieniem. Po 3 tygodniach w szpitalu, wróciłam do domu, ale niestety choroba spowodowała niedowład połowiczy prawostronnej. Mam problemy z chodzeniem. Poruszam się na wózku, ponieważ towarzyszą mi ogromne trudności z równowagą oraz chodzeniem. Nie mogę funkcjonować samodzielnie. Wszystkiego muszę uczyć się od nowa. Mimo tylu przeciwności mam w sobie ogromną wolę walki, aby wrócić do pełnej sprawności!

Pragnę znów normalnie wrócić do pracy i do normalnego życia, jednak ta walka związana jest z długotrwałą i kosztowną rehabilitacją. Zawsze służyłam pomocą innym, a teraz sama tej pomocy potrzebuję. Będę niezmiernie wdzięczna za każde, nawet najmniejsze wsparcie.