Rajska pustelnia

"Ciesząc oczy roztaczającym się przede mną wspaniałym widokiem, dostrzegłem miejsce odosobnienia odpowiednie do praktykowania medytacji. Pustelnia ta wychwalana i czczona przez bogów zdawała się błyszczeć pięknem. Zdobiły ją rosnące tam przeróżne gatunki drzew pokryte różnorodnością kwiatów i owoców dostarczające pożywienia rozmaitym gatunkom ptaków, jak i rzeka o świętych i czystych wodach. Gromadziły się tam również liczne zwierzęta takie jak małpy, tygrysy, lwy, leopardy, pawie, bawoły, niedźwiedzie oraz różne gatunki kotów i wężów. Były tam również duże domy, w których utrzymywano święty ogień, o ścianach pokrytych przez gęste, pełne kwiatów pnącza, a kopce popiołu z ognisk ofiarnych usypane w odpowiednich miejscach dodawały jej piękna. Wiejący tam łagodny wiatr niósł ze sobą melodyjne głosy niebiańskich nimf, a szemranie górskich strumyków i źródełek, słodki świergot ptaków, chrząkanie słoni, zachwycające nuty kimnarów i dobrze wróżące głosy ascetów nucących wedyjskie hymny czyniły z niej nieopisywalnie czarowne miejsce. Pustelnia ta, czczona przez Śiwę, jak i innych bogów i wszystkie żywe istoty realizujące prawe działania, oświetlała górę Himawat swym pięknem, tak jak księżyc oświetla firmament. Dzięki energii nagromadzonej tam przez uprawiających surowe umartwienia ascetów mangusty zabawiały się tam z wężami, a tygrysy z jeleniami, zapominając o swej naturalnej wrogości."

- fragment "Mahabharaty"

Takie miejsce chcę stworzyć. Dla siebie i wszystkich ascetów o czystych i prawych duszach i energii równej ogniowi.