Mama dla Mamy!

O Michale i jego mamie dowiedziałam się kilka dni temu od znajomego muzyka, sama jestem mamą, mój syn jest tylko 3 lata młodszy od Michała i pewnie dlatego tak bardzo mnie to wszystko poruszyło. 

Michał też jest muzykiem, w tym roku będzie bronił tytułu magistra z fortepianu jazzowego. Nasze drogi skrzyżowały się ze względu na moje miejsce pracy, gdzie Michał będzie grał.

Teraz historia, która wywróciła jego młode życie do góry nogami.

Mama Michała dokładnie rok temu w Dzień Kobiet przeszła udar - pęknięty tętniak mózgu - krwotok podpajęczynówkowy, tzw. SAH, od tamtej pory Michał każdego dnia wraz z tatą i siostrą wykonują tytaniczną pracę i walkę o mamę.

Leczenie, rehabilitacja, lekarstwa, przedmioty pierwszej potrzeby typu kremy, pieluszki, konieczność zakupu specjalistycznego sprzętu (wózki, specjalne łóżko, materac przeciwodleżynowy etc.)... Za wszystko niestety trzeba płacić bo kolejki do ośrodków na rehabilitację to koło 2 lata... Pani Małgosia jest totalnie unieruchomiona, nie jest w stanie sama wstać, nic zrobić, rusza tylko prawą stroną, lewa jest sparaliżowana. Wymaga stałej opieki, 24 godziny na dobę. Koszty prywatnej rehabilitacji opiewają na dziesiątki tysięcy złotych miesięcznie. Rodzina musiała też kupić samochód z windą pneumatyczną do transportu na rehabilitację, bo koszt taksówki 8 km ze Strzeszyna na Wichrowe Wzgórze takim samochodem to ok. 160 zł w jedną stronę... 

Do tego ostatnio jeszcze zmarł dziadek Michała, ojciec jego taty, a babcia choruje na Alzheimera... Mama Michała uczyła filologii angielskiej na Uniwersytecie Medycznym i w Wyższej Szkole Bankowej - lekarzy, fizjoterapeutów, pielęgniarki, ratowników.

Nie mam pojęcia jak Michałowi udaje się przy tym wszystkim jeszcze studiować, skąd bierze siły na całodobową opiekę nad mamą, skąd bierze siły i czas żeby jeszcze pracować i zarabiać na leczenie mamy i jak zachowuje w tym wszystkim siłę ducha. Nie wiem, ale wiem, że możemy mu pomóc, że może dostać wsparcie, które chociaż na małe chwile pozwoli odetchnąć jemu i rodzinie, a mamie da szanse na poprawę stanu zdrowia, dzięki dodatkowej rehabilitacji, lekom i opiece.

Michał ma 23 lata, to jeszcze nie czas na takie problemy, ma swoje plany i marzenia, które teraz zeszły na drugi i trzeci plan. Cały czas powtarza, ze teraz mama jest najważniejsza. Jest dzielnym młodym człowiekiem, chylę czoła i trzymam kciuki! Michał do tego jest skromnym chłopakiem, na pytanie o to czy mogę im jakoś pomóc był bardzo asertywny, mówił, że nie chce nikogo prosić o pomoc. 

Ja proszę, zbierajmy i pomóżmy!

Z góry dziękuję wszystkim, którzy zechcą dorzucić grosz lub udostępnić na swojej tablicy <3