Świąteczne marzenie Majeczki

Jestem Majeczka . Mam ponad 4 miesiące i jestem chora na wirusowe zapalenie otrzewnej. Potrzebuję Twojej pomocy. Myślę, że zbliżające się Święta i Gwiazdka sprawią, że podarujecie mi serca okruszek. 

Posłuchaj mojej historii…

Pamiętam ten szczęśliwy czas, kiedy  moja mama opowiadała mi bajkę o domu. Słuchałam z otwartym pyszczkiem o miejscu, gdzie jest pełna miseczka i ręce, które głaszczą koty. To chyba niemożliwe, bo ja byłam niewidzialna i musiałam ciągle uważać, by od człowieka nie oberwać i na pewno tu gdzie byłam, nikt mnie nie głaskał i nie karmił.  Nie znałam ludzkich dłoni. Póki  była mama, to coś tam przynosiła do jedzenia, ale potem nagle zniknęła. Szukałam jej wszędzie, płakałam, nawoływałam, ale na próżno. Zostałam sama na ulicy. Nawet nie wiesz, jak bałam się. Chodziłam głodna, spałam pod krzaczkiem lub samochodem. Naprawdę byłam niewidzialna, nikt mnie nie zauważał. W nocy skulona myślałam o domu z opowieści mamy i próbowałam wierzyć, że tak jest rzeczywiście. 

Kiedyś się zamyśliłam i nagle czyjeś ręce podniosły mnie i przytuliły i chyba głaskały moje brudne futerko. Czyżby bajka mamy była prawdziwa? Zamarłam, ale po chwili znalazłam się w domu, gdzie było dużo kotów, patrzących  na mnie z ciekawością. Ja też spoglądałam z nadzieją, że może wśród tego stada zobaczę oczy mojej mamy. Ale nie… łzy zakręciły mi się w oczach, ale ciepły głos dawał mi nadzieję, że już tylko będzie dobrze. 

Dostałam miseczkę, legowisko, odpoczywałam.  Wiecie, tak chyba wygląda szczęście kota. Ale ono chyba nie było przeznaczone dla mnie. Bo choć jedzonko w miseczce pachniało i kusiło, nie miałam apetytu. Spałam dużo, niechętnie bawiłam się i w ogóle nie przybierałam na wadze.

Moja opiekunka bardzo się martwiła o mnie więc pojechałam do lekarza, gdzie zrobiono mi pakiet badań, USG, które wykazało powiększone węzły chłonne oraz osłabioną perystaltykę jelit. 

Badania krwi częściowo były prawidłowe. Jednak niektóre parametry krwi były mocno podniesione, a inne obniżone. 

Otrzymałam  antybiotyk, leki poprawiające pracę jelit. Przez kilka dni jeździłam na kroplówki dożylne. Poprawy jednak nie było. Jadłam  tylko po lekach stymulujących apetyt. Nie wyglądało to dobrze, a kiedy patrzyłam na swoją opiekunkę, widziałam smutek  w jej oczach. Próbowała mnie karmić strzykawką, denerwowałam się wtedy, ona zresztą też. 

W pierwszą niedzielę grudnia całkowicie odmówiłam jedzenia. Leżałam smutna i obolała. Pojechaliśmy do  dyżurnej lecznicy. Zostałam w szpitaliku. 

Serce mi zamarło, ale widziałam nadzieję i obietnicę, że to nie będzie długo trwać. Poszerzono diagnostykę, poddawałam się cierpliwie wszystkiemu, bo wiedziałam, że jeżeli będę cierpliwa, to  szybciej wrócę do swojego domu. Marzyłam o tym, a te marzenia pozwalały mi tam przetrwać. 

Stało się najgorsze, jestem chora na FIP i potrzebuję dużo pieniędzy, bo można już to wyleczyć.

A wiecie, jakie mam marzenie? Chcę wyzdrowieć, wrócić do DT, a potem znaleźć dom,  taki prawdziwy tylko dla mnie. Czy myślicie, że mi się uda? By się spełniło potrzeba wiele Gwiazdek i Mikołajów.

*Kwota zbiórki obejmuje nie tylko koszt leku, ale również długiej i mozolnej diagnostyki oraz dwutygodniowego leczenia szpitalnego.  

9 grudnia

Dziś mija dokładnie tydzień od rozpoczęcia leczenia gsem.  Stan Majki jest stabilny, ale nadal ma gorsze momenty.

Wyniki krwi są lepsze. 

Bardzo dziękujemy za wsparcie.

16 grudnia

Majeczka czuje się coraz lepiej. Leczenie działa. 

Bardzo,  bardzo dziękujemy za życie dla niej. To dzięki Wam możemy ją leczyć i cieszyć się widokiem radosnego, bawiącego się kota.