Wesprzyj remont Mientusa

Cześć i czołem, wpadłem na te stronkę całkiem przypadkowo,i stwierdziłem że zrobię zbiórkę na cel który próbuje osiągnąć.  

Moja przygoda z 126p zaczęła się gdy miałem 13 lat,  pierwszego malucha dostałem od dziadka, zacząłem go przerabiać na wszelakie sposoby, i tak kupowałem małe Fiaty, kolekcjonowalem i sprzedawalem dalej, w 2010 roku mój tata wypatrzyl na allegro czerwonego eleganta w wersji happy end (dla nie wtajemniczonych była to wersja malucha kończąca produkcję, wyprodukowano tych egzemplarzy zaledwie 1000 sztuk w czym 500 żółtych) ruszyliśmy więc w drogę po egzemplarz który jeździ po dziś dzień, po dojechaniu na miejsce, w starej szopie wśród siana, kotów i sprzętu rolniczego stał piękny czerwony happy end, wszyscy skupili na nim swoją uwagę lecz mnie zaciekawiła bryła przykryta kocami, to właśnie pod nią znalazłem motoryzacyjną miłość życia, stał zakurzony,zdekompletowany,turkusowo szary maluch z 1988 roku, od razu wiedziałem że on ma coś w sobie. 

Ale niestety, pomarzyć dobra rzecz, kupiliśmy więc happyenda i do domu, ciągle myślałem jednak o siwym dziadku spod koca,po kilku tygodniach pojechaliśmy znów do magicznej szopy, malucha już nie było. Zawiedziony wsiadam do auta,ruszam a tu nagle starszy pan podjeżdża do szopy miętowym maluchem, wiedziałem że jak teraz go nie kupię to już nigdy go nie znajdę, tak więc zaczęły się rozmowy na temat historii Fiata jego cenie i stanie.

Nie było lekko po długich negocjacjach odjeżdżam swoim wymarzonym maluchem, radość nie trwała jednak zbyt długo, już po kilku kilometrach straciłem przedni zderzak który wpadając pod przednie koła powyginal się na wszystkie strony i wylądował na poboczu. 

Zaliczmy to do drobnej awarii których podczas całej drogi powrotnej było kilka.

Mientus był jednak wyjątkowo kapryśny w dniu zakupu bo pod samym domem silnik stwierdził że nie będzie współpracował.

Po powrocie do domu zaczęły się naprawy silnika,wnętrza,doprowadzenie auta do jak najlepszego stanu, lecz co się okazało z czasem, ktoś już go malował,lecz na ten sam oryginalny kolor, nie było to wykonane jak należy więc za wszelką cenę chciałem całego polakierowac na nowo,niestety brak wystarczających środków nie pozwolił mi na to od razu, małymi kroczkami tu coś pomalowane,tam pospawane,ale i tak nie było to co chciałem.  Z czasem dorosłe życie ograniczyło mój czas na klasyka.

Teraz gdy po wielu życiowych błędach wychodzę na prostą chciałbym wrócić do tych pięknych dni które spędziłem na budowie Mientusa i dać mu nowe życie,szczerze mówiąc to nie liczę tu na pieniądze bo w życiu są o wiele cenniejsze i ważniejsze sprawy niż stary maluch którego fajnie było by wyremontować, po prostu chciałem opowiedzieć swoją historię związana z autem które nie posiada praktycznie nic na wyposażeniu, ale ma duszę, coś czego ludzie dzisiaj nie szukają podczas wyboru samochodu. Lecz nie ukrywam że jeżeli uzbieram jakiekolwiek pieniądze to zostaną one w 100% wykorzystane na remont tego kultowego autka. 

Mam na imię Przemek mam 22 lata i chce wyremontować małego Fiata, pomożecie?

Polecam zajrzeć na stronkę na facebooku Mientus 126pe By Lewan

Tam więcej historii i zdjęć mojego małego klasyka.