Marzenie mojego życia

Mam na imię Iza :) I choć zawsze chciałam mieć jakąś trafną ksywkę, nigdy się jej nie doczekałam. Chyba nie jestem zbyt charakterystyczna ani niczym się nie wyróżniam :/

Mam już prawie 40 lat a do dziś nie zrobiłam w życiu raczej nic niezwykłego ;)  Zwykle bardzo mocno starałam się nie rzucać w oczy, nie wychodzić przed szereg, a najlepiej schować się gdzieś, żeby pozostać niezauważoną...  Wiele czynników złożyło się na takie moje wycofanie. Ale nie czas ani miejsce na to, by się użalać. 

Dziś postanowiłam zrobić coś naprawdę szalonego. Poprosić Was o pomoc w spełnieniu mojego największego marzenia. Marzenia, jakim jest miejsce na moje własne studio fotograficzne. Potrzebuję do tego ogromu pieniędzy. Wiem...każdy (no prawie) ich potrzebuje. I nie jest fair chcieć je otrzymać "za darmo". Wiem jednak, że własnymi siłami nie jestem w stanie tego zrobić. Wybrałam sobie takie zajęcie, zajęcia...które nie przynoszą zarobków pozwalających na oszczędzanie, inwestowanie , a tylko na przetrwanie. Od lat pracuję jako opiekun osób niepełnosprawnych. Były to osoby starsze, teraz dzieci i młodzież z głębokim upośledzeniem umysłowym. Kocham Ich wszystkich i to, że mogę wnieść w ich życie coś dobrego, choć w niewielkim stopniu. 

Jest jednak coś jeszcze... Coś, co strasznie długo czekało we mnie na właściwy moment. To moja miłość do fotografii. Trzask migawki aparatu i pojawiający się na wyświetlaczu obraz są tym, co sprawia, że chce mi się chcieć. I żyć! To moja pasja i moja nadzieja. Nadzieja na to, żeby coś zmienić, żeby bardziej żyć i robić dla innych jeszcze więcej... Zatrzymywać w kadrze Ich piękno, Ich rodzinne relacje, uśmiechy, radość, miłość. By pokazywać to, czego w dzisiejszym zabieganiu często nie dostrzegamy, nie doceniamy...a co tak bardzo chwyta za serce, gdy jest zatrzymane na fotografii... 

Potrzebuję miejsca, by urzeczywistnić to marzenie. Mam okazję je zdobyć. Za pieniądze. Tylko i aż pieniądze. Nie mam ich. I jakkolwiek to szalone i zbyt śmiałe, chcę Was o nie prosić. I proszę. Nie o dużo, o choćby odrobinkę. Każda złotówka zbliży mnie do celu... 

Z całego serca DZIĘKUJĘ i każdemu życzę, by mógł w życiu robić to, co najbardziej kocha. Często!! Jak najczęściej!! Bo wtedy jest ono wspaniałe i spełnione!! 

Przesyłam wirtualne uściski pełne wdzięczności. Poczujcie je <3 

Iza