aikido dla niewidomego

Jestem instruktorem orientacji od ponad 10 lat pracuję z osobami niewidomymi i słabowidzącymi. Stanisława poznałam gdy był jeszcze chłopcem, zaczynaliśmy zajęcia poruszania przestrzennego od podstaw, dziś jest już nastolatkiem. 

Przez te lata Stanisław jeżeli chodzi o orientację przestrzenna, wypracował sobie umiejętności, które może kształtować by osiągać samodzielność w poruszaniu się.

W czerwcu 2023 roku zaproponowałam Stanisławowi byśmy udali się na zajęcia AIKIDO. Zapytałam prowadzącego, czy podejmie się treningów z osobą niewidomą. Pan Piotr pierwszy raz pracował z osobą niewidomą, podjął się tego wyzwania. Nie dokumentowałam treningów Stanisława od pierwszych lekcji, a szkoda. Stanisław prowadzi siedzący tryb życia, jest domatorem, ma swoje pasje zainteresowania jest zdolnym, inteligentny. Interesuje się komputerami, tworzy muzykę, ale 99% czasu spędza w domu. Przez tryb życia jaki prowadzi, brak aktywności fizycznej, posturę ciała, dla Stanisława podniesienie czajnika z wodą było wyzwaniem. 

Osoba widząca, poznaje świat między innymi poprzez zmysł wzroku, do dziecka obserwujemy i uczymy się przez obserwację, nabywamy pewnych umiejętności. Niewidomemu musimy wszystko pokazać, przez audiodeskrypcję poznaje świat. Chociażby dziecko obserwuje jak ktoś biega, jak ktoś robi przysiady, ktoś skacze, robi pajacyki. Osoba widząca może naśladować ruch, niewidomemu musimy wszystko pokazać, poruszając Jego ciałem. 

Owszem Stanisław z lenistwa nie dbał nigdy o wygląd swojego ciała czy mięśnie, ale może nie do końca jest to Jego wina. Stanisław nie ma porównania, jak wygląda osoba wysportowana, jak może wykonywać ćwiczenia. Stanisław zamknął się w swoim świecie, w tym czego może się sam nauczyć i rozwijać, w świecie komputera, muzyki https://soundcloud.com/mudb0y?utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing

Siedzący tryb życia, niestety wpływa na wady postawy, ale o tym pisała nie będę ponieważ nie jestem specjalistą. Wiem, że kręgosłup Stanisława przypomina łuk, a Jego wygięcie postępowało.  Zajęcia z orientacji przestrzennej i poruszania się, były jedną z niewielu form aktywności Stanisława, stąd mój pomysł by zacząć treningi aikido. Jest to doskonała forma za równo ćwiczenia orientacji, równowagi, koordynacji, ale wypływa na kształtowanie postawy ciała, interakcji z innym osobami, zalet jest ogromnie wiele, pomijam te związane z samoobrona, gdyż do tego jest bardzo daleko.

Pierwsze treningi związane tylko i wyłącznie z rozgrzewką były komiczne, ciało Stanisława przypominało robota. Podskoki były tak sztywne, Stanisław kompletnie nie potrafił skakać miękko na palcach, nie potrafił robić wymachów rąk, skłonów, nic totalnie. Pierwsze tygodnie, miesiące, to było uczenie się ruchów, podstaw. Kolejno uczenie się padów, poruszania po linii, poruszania w kierunkach, praca nad równowagą, praca nad postawą ciała. 

Kręgosłup Stanisława przypomina zaokrąglony pancerz, trener pasjami walczy z taką postawą ciała, stara się uruchomić biodra, ponieważ ta część ciała jest totalnie unieruchomiona, stara się pracować nad rozluźnieniem spiętych mięśni. Dłonie Stanisława są wiecznie przykurczone, zaciśnięte. Trudno jest opisać ogromny postęp i satysfakcję samego Stanisława w tym, co już potrafi, a jak wiele przed jeszcze do zdobycia. 

Przez lipiec i sierpień, mieliśmy przerwę w treningach od września chcieliśmy zacząć nowe treningi, ale się nie udało, wiec mamy nadzieje wystartować od października. 

Jesteśmy ogromnie wdzięczni za miniony pierwszy rok. W tym roku chcemy by Stanisław miał indywidualne treningi, oraz jeżeli będzie taka możliwość to treningi w grupie. 

Koszt indywidualnego treningu to 150 zł za 60 minut treningu dwa razy w tygodniu - 300 zł tygodniowo x 4 tygodnie = 1200 zł miesięcznie x 9 miesięcy (października - czerwca) = 10800 zł. 

Treningi miały ruszyć od września, ale zaczynamy od października. 

Na https://youtu.be/yxYVAF_gMgA postaram się dodawać nagrania z treningów i oczywiście zapraszam wszystkich na żywo. 

Wiem, że osoby niepełnosprawne mają świadczenia, renty itp. Wysokość renty jest oficjalnie znana, koszt treningu przedstawiony, do tego Stanisław uczęszcza również na lekcje pianina za które płaci, ze swoich świadczeń, chce przystąpić do matury dokształca się i przeznacza większość renty na sprzęty komputerowe, które pozwalają mu likwidować bariery. Chodzi o wsparcie osób, które po prostu chcą wesprzeć nas w tym działaniu i chcą nas poznać.