Operacja i rehabilitacja.

Dzień Dobry wszystkim :)

Nazywam się Darek i mam 26 lat.

Od urodzenia cierpię na obustronne zwichnięcie stawów biodrowych, w związku z czym przeszedłem 13 operacji na obydwa biodra. Od 1993 roku do 1999 przeszedłem 6 operacji. Były one bardzo ciężkie i mój organizm był bardzo słabiutki. Prawdziwą nadzieję dopiero po 7 latach, w maju 2006 roku sprawił mi Profesor z Kliniki Ortopedii i Rehabilitacji Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum, Uniwersytecki Szpital Ortopedyczno-Rehabilitacyjny w Zakopanem. Na ustalonej wizycie oznajmił, że biodra muszą być jak naszybciej operowane w celu ich wzmocnienia i przygotowane,aby następnie za długie kilka lat można było wszczepić endoprotezy. Każda operacji wiązała się z tym, że byłem odcięty od świata zewnętrznego, nie mogłem normalnie funkcjonować i żyć wśród rówieśników, trwało to miesiącami. Aż do 2017roku.

 Aktualnie moja droga leczenia utknęła w martwym punkcie. 23 Czerwca 2017 roku przeszedłem 12tą operację, która polegała na wszczepieniu endoprotezy lewego biodra. Stan tego biodra był fatalny, dlatego musiałem podjąć się tej operacji, abym mógł dalej chodzić. Przygotowania do operacji były niezwykle ciężkie i stresujące. Gdy przyszedł ten właściwy dzień i po obudzeniu się na sali szpitalnej stanąłem twarzą w twarz z ostatnią drogą na moich własnych biodrach, wiedziałem że za kilka godzin będę żył o 180 stopni lepiej i dużo sprawniej. Niestety, w trakcie operacji okazało się, że biodro jest w opłakanym stanie, co wiązało się z próbą ratowania mi życia z powodu ogromnej ciągłej utraty krwi, ponad 4 litry w 7.5 godziny czasu trwania tej dramatycznej operacji, dodatkowo w trakcie wszczepiania pękła kość udowa, przez co umiejscowienie endoprotezy wiązało się z zastosowaniem metody, polegającej na "związaniu" kości udowej w środku z właściwym trzpieniem endoprotezy specjalnymi linkami, aby pęknięte kawałki kości udowej zrosły się i "oblepiły" endoprotezę. W trakcie operacji początkowo byłem znieczulony lędźwiowo (od pasa w dół), jednak chwilę po rozpoczęciu operacji, gdy mój organizm odmawiał współpracy, wprowadzono mnie w specjalny stan farmakologiczny (śpiączka). Gdy po operacji obudziłem się na OIOMie, podeszła do mnie Pani Doktor Anestezjolog i powiedziała ze łzami w oczach, że cudem przeżyłem. Ponad to moje biodro zakaziło się gronkowcem, który bardzo je zniszczył. Rehabilitacja trwa do tej pory, a koszty z nią związane są bardzo wysokie każdego dnia. W sierpniu 2018 roku wszczepiono mi endoprotezę prawego biodra, już bez powikłań. Obydwie operacje wiązały się z prawidłowym umiejscowieniem endoprotez (tak jak biodra zdrowego człowieka), jednakże pęknięcie kości udowej spowodowało niestety skrócenie lewej nogi w stosunku do prawej o około 4.5cm. Skrót ten powoduje niestabilne poruszanie się, asymetrię ciała, postępujące skrzywienie kręgosłupa i co najgorsze osłabianie endoprotez. Założyłem tą zbiórkę, ponieważ jedyną możliwością poprawnego funkcjonowania jest operacja wszczepienie gwoździa śródszpikowego, który nie będzie "przeszkadzał" we współpracy z lewą endoprotezą. Koszty takiej operacji i rehabilitacji są tak duże, że brakuje mi sił, abym pracując mógł zgromadzić takie fundusze. Bardzo proszę o pomoc i serdecznie dziękuję za każde wsparcie :)