Rehabilitacja stóp

Hej. Mam na imię Justyna, 38 lat zbieram na rehabilitację stóp. Ale może zacznę od początku. Mając 1,5 roku zachorowałam na ropne zapalenie opon mózgowych. Z opowieści rodziny wiem że rokowania były bardzo złe. Byłam pierwszym dzieckiem i rodzice robili wszystko abym przeżyła. Jeździli od lekarzy do szpitali. Niestety ta straszna choroba zostawiła w moim ciele nieodwracalne i pogłębiające się skutki. Niedosłuch obustronny z utraconym błędnikiem, końska szpotawość stopy i spastyczność. Gdy byłam dzieckiem chodziłam na rehabilitację, lecz teraz potrzebuje jej więcej. Dostałam na NFZ dwa razy do roku ale to niestety za mało. A na prywatne mnie nie stać. Mam rentę socjalna i coraz większe opłaty. Opłacam małe mieszkanie po rodzicach kupuje baterie do aparatów i żywność. A z biegiem dni dojdą mi opłaty za wizyty u prywatnych lekarzy. Boje się tego. Póki jeszcze jestem młoda dam radę ale co będzie później jak będzie wyglądało moje życie. Spastyczność się pogłębia stopy, nogi robią się cięższe, często jest tak że idąc prostą ulica przewracam się, przez co muszą być rehabilitowane aby trochę zatrzymać ten stan. Mam przykurcze pod kolanami. Ogólnie bolą mnie nogi od pasa w dół, stopy wykręcają się do środka. Często jest że muszę się trzymać ściany, poręczy, mebli aby przejść bo upadam. Lekarze rozkładają ręce. Nikt nie chce się podjąć operacji bo mówią że jeśli bym napięła mięśnie wszystko by we mnie postrzelało i nikt by mnie nie uratował. Byłam w Gliwicach, w Poznaniu, w Warszawie u specjalistów niestety. Nie jestem po porażeniu mózgowym tylko po zapaleniu opon mózgowych a to jest co innego. Lekarze rozkładają ręce a ja modlę się o anioła. O kogoś kto mi pomoże. Dlatego teraz proszę Was o pomoc. Pomóżcie mi chodzić na prywatną rehabilitację pomóżcie mi wrócić częściowo do sprawności.