Powrót do normalności po raku

Cześć ,mam na imię Kamila .Jestem córką ,siostrą, mamą ,babcią ,przyjaciółką i wojowniczką … bo walczę z rakiem piersi .W 2022 roku zdiagnozowano u mnie złośliwego raka piersi z przerzutami do węzłów chłonnych . Przeszłam wiele bolesnych badań i rozpoczęłam trudne i długie  leczenie. Podano mi najsilniejszą chemię po której straciłam włosy, siły i chęci do walki. Po 4 cyklach chemioterapii która wyniszczyła mój organizm dostałam kolejne 12 cykli innej chemii, niestety po 6 podaniach moja wątroba przestała prawidłowo funkcjonować. Przerwano chemię i zaczęła się walka by nie dopuścić do przeszczepu wątroby, dużo badań i masa drogich leków. Lekarze podjęli decyzję o natychmiastowej mastektomii i przerwaniu chemioterapii. W 2023 roku przeszłam mastektomię lewej piersi oraz usunięcie węzłów chłonnych. Po operacji potrzebowałam psychologa oraz rehabilitacji. Moje ciało zostało oszpecone, wypadły mi włosy a rak zabrał moją kobiecość. Poddano mnie radioterapii ,  20 naświetleń  łącznie -codziennie   jedno, każde z nich  spaliło  moją skórę w miejscu mastektomii .Niestety okazało się ,że to nie wystarczy i kolejnym krokiem mojego leczenia była operacja usunięcia jajników, jajowodów i macicy . W trybie przyspieszonym przeszłam  menopauzę której skutkiem  było jeszcze gorsze pogorszenie mojego  stanu psychicznego . Miesiąc temu przeszłam mastektomię drugiej piersi, ponieważ pojawiły się zwapnienia i nacieki , była to profilaktyczna operacja ale bardzo ważna i potrzebna aby by uniknąć powrotu raka. Operacja miała zostać wykonana z jednoczesną rekonstrukcją ,niestety były obawy , że moje ciało wyniszczone przez chemioterapię odrzuci implant. W zamian    założono mi ekspander, który musi być pod stałą kontrolą aby nie doszło do martwicy. Rekonstrukcja drugiej piersi wymaga przeszczepu skóry która została wyniszczona przez  radioterapię. W chwili obecnej jestem w trakcie hormonoterapii , która będzie trwała ok 5 lat.  Co kilka miesięcy muszę mieć podany  kwas zoledronowy aby zapobiec przerzutom do kości. Na szczęście mam dla kogo żyć !Mam wspaniałego męża, dzieci ,wnuczkę ,rodzinę i przyjaciół, którzy wspierają mnie na każdym kroku. Ale niestety przyszedł czas  gdzie koszty dalszego leczenia przerosły moje i ich  możliwości . Częste wyjazdy do szpitala,  leki które są bardzo drogie , rehabilitacja aby wróciła sprawność, pomoc psychologiczna, proteza, gorsety, opatrunki itd. to bardzo duże koszty. Mam przed sobą jeszcze wiele operacji oraz bólu ale zrobię wszystko aby znów poczuć się kobietą. W tym momencie potrzebuję wsparcia finansowego i będę wdzięczna za każdą złotówkę która pomoże mi osiągnąć cel .

Dziękuję z całego serca !