Specjalistyczne leczenie Czarka

(Edit 29.12.2024) Czarek wrócił z kliniki 16.12.2024, spędził tam 13 dni. Na początku jego stan był bardzo zły i lekarka przygotowywała nas na najgorsze, na szczęście Czarek miał ogromną wole walki. Aktualnie powoli schodzimy z leków, najbliższy czas będzie kluczowy, ponieważ pokaże nam, czy wdrożone leczenie przyniosło pożądany efekt i czy objawy nie wrócą.

Jesli chodzi o diagnozę, to dalej jej nie mamy. Najprawdopodobniej były to powikłania po herpes wirusie, ponieważ paru koniom z poprzedniej stajni wyszły podwyższone przeciwciała. Będziemy teraz co 2 tygodnie sprawdzać przeciwciała i pobierać wymaz z nosa, aby zobaczyć na jakim poziomie utrzymują się przeciwciała.

Dzisiaj (04.12.2024) dostałam informację, że reaguje na wprowadzoną terapię, a jego stan jest znacznie lepszy.

(Edit) Wczoraj (03.12.2024) Czarek trafił do kliniki SGGW w Warszawie w bardzo złym stanie. Całą noc walczyliśmy o to aby ustabilizować jego stan.O 5 rano przyjechał transport. Koniowóz obłożyliśmy materacami, aby jak najbardziej ścisnąć Czarka.Podczas załadunku wywrócił nam się, myśleliśmy, że to już koniec. Nie był w stanie wstać. Podnosiliśmy go w 8 osów. Następnie w tyle osób pakowaliśmy go do koniowozu. 

O godzinie 6:40 Czarek wyjechał do kliniki.

W klinice od razu dostał kroplówkę oraz silne łęki przeciwbólowe. Jego stan był bardzo zły. Ledwo stał, cały się trząsł, bardzo nerwowo reagował na światło i dźwięki.

(Edit) (30.11.2024) jesteśmy umówieni na pobranie płynu mózgowo rdzeniowego i tomografię w klinice w Berlinie. Będziemy podawać Czarkowi Milgamme N i Rapidexon, żeby polepszyć jego stan przed wyjazdem.

(Edit) Dzisiaj (19.11.2024) stan Czarka dalej stopniowo się pogarsza😭😭😭, był weterynarz, pobrał krew - morfologia i biochemia oraz wit E (380zł). Niestety na miejscu nie jesteśmy w stanie nic więcej zrobić. Konieczne będzie pobranie płynu mózgowo rdzeniowego oraz wykonanie tomografii na stojącym koniu. W Polsce żadna klinika nie ma możliwości wykonania takiego badania😔. 

Z uwagi na rosnące koszta, zwiększam zbieraną kwotę. Bardzo mocno wierzę, że są tutaj dobre dusze, które będą w stanie pomóc Czarkowi🙏❤️.

Cześć, jestem Ula i zwracam się z ogromną prośbą o wsparcie w leczeniu i diagnostyce mojego jedynego i ukochanego konia Czarka. Jego życie nie było usłane różami i gdy już myślałam, że wychodzimy na prostą, nastąpił dzień, w którym nasz świat zaczął się walić.

Tydzień temu (23.10.2024) Czarek zaczął mieć poważne problemy z poruszaniem się; nie był w stanie ustać w równowadze ani iść, przewracając się przy każdej próbie. Konieczne było prowadzenie go w co najmniej dwie osoby. Lekarze albo nie chcieli przyjechać, albo sami rozkładali ręce.

Po dwóch długich dniach dalszych prób skontaktowania się z weterynarzami i brakiem jakiekolwiek poprawy, zdecydowałam się na transport do kliniki. Niestety, cztery nablizsze odmówiły nam pomocy z powodu braku miejsc lub specjalistów. Jedyną kliniką, która zgodziła się nas przyjąć, była Equi Vet Serwis w Poznaniu, oddalona o około 400 km.

Szybka organizacja transportu była sporym wyzwaniem, ale jeszcze większym okazało się pakowanie Czarka do przyczepy. Mimo, że był dzielny, jego ciało odmawiało posłuszeństwa. Potrzebowaliśmy sześciu osób, aby go asekurować i zapobiec upadkowi.

Podróż trwała ponad sześć godzin. Niestety, na prostej drodze zdarzył się wypadek- Czarek stracił równowagę i przysiadł na metalowej belce, na szczęście odniósł tylko niewielkie otarcia. Wypakowanie go z koniowozu było kolejnym wyzwaniem; niewiele brakowało żeby przewrócił się na plecy.

Po dotarciu do kliniki (piątek 25.10.2024), pobrano mu krew, i wstępnie zbadano. Zlecono rozszerzoną morfologię i biochemię - wyniki wyszły wzorowe, oraz badanie krwi pod kątem wirusa zachodniego Nilu - wynik wyszedł negatywny.

Dzień później (26.10.2024) przeprowadzono endoskopię worków powietrznych, która nie wykazała żadnych zmian o znaczeniu klinicznym oraz zdjęcia RTG kręgosłupa szyjnego, które ujawniły zmiany wymagające dalszej diagnostyki. We wtorek (29.10.2024) wykonano mielografię, a lekarze zaczęli podejrzewać zespół wobblera.

Dzisiaj (04.11.2024) dostałam informację z kliniki, iż mielografia nie wykazała zmian, które mogły by świadczyć o zespole wobblera, czy powodować tak duże objawy neurologiczne. 

Niestety konieczne będzie wykonanie kolejnych badań. Mimo, że klinika najwyraźniej się poddaje, ja nie zamierzam, a dla Czarka zrobię wszystko.

(Edit) Po powrocie z kliniki (07.11.2024), Czarka stan był dobry, oprócz lekkiego chwiania się, nie miały miejsca tak duże ataki utraty równowagi. Nogi Czarka były mocno obrzęknięte, natomiast po trzech dniach rozcierania obrzęków wcierką, bardzo ładnie się wchłaniają.

Na dzień dzisiejszy (11.11.2024) Czarka stan lekko się pogorszył i się utrzymuje. Wrócił problem z koordynacją przednich kończyn oraz lekkie chwianie całego ciała w stój oraz w zakrętach. 

po konsultacji z dietetyczką, wprowadzam Czarkowi odpowiednie witaminy i suplementy, aby wspomóc go w tym trudnym czasie. Dodatkowo kolejna wizyta weterynarza jest zaplanowana na 19.11.2024. Zostanie powtórzone badanie na wirusa zachodniego Nilu oraz na choroby odkleszczowe.

Koszty związane z transportem i diagnostyką są ogromne, szczególnie dla mnie jako młodej osoby😔, a każda złotówka ma ogromne znaczenie w walce o zdrowie Czarka. Przybliżone wydatki na ten moment (05.11.2024) wyglądają następująco :

Wezwanie ambulansu: 420 zł

Transport w jedną stronę: 2600 zł

Nocne przyjęcie: 1200,60 zł

Endoskopia worków powietrznych: 322 zł

Badania krwi: 837,40 zł

Zdjęcia RTG kręgosłupa szyjnego: 350 zł

Mielografia: 2500 zł

Konsultacje z dr. Magdaleną Szklarz: 150 zł

Pobyt w klinice: 370 zł

Transport powrotny: 2600 zł

Razem daje to kwotę: 11350 zł

(Edit) Kwota za cały pobyt w klinice wyniosła 6863 zł, czyli o 863 zł więcej niż zakładałam🫠

Co razem daje nam kwotę: 12213 zł

Czarek to naprawdę niezwykły koń o wielkim sercu, który uwielbia gwiazdorzyć i psocić. Jest niesamowitą istotą, robi wszystko dla człowieka.

Zanim do mnie trafił, był koniem sportowym. Podczas treningów oddawał całe swoje serce, jednak to było za mało. Stopniowo presja, jaka była na niego nałożona, wyniszczała jego ciało i psychikę. Poznałam Czarka jako konia pustego, bez wyrazu i jakichkolwiek chęci. Kiedy biegł, wyglądał jakby kulał. Jego ciało było w ciągłym spięciu.

Wiele czasu zajęło mi pokazanie Czarkowi, że człowiek może być dobry, że może czerpać radość z pracy, a przede wszystkim, że ma prawo wyrażać swoje emocje. 

Przez prawie dwa lata, Czarek stał się dla mnie najlepszym przyjacielem i przewodnikiem, dzięki niemu jestem tu gdzie jestem. Dla niego zrobiłabym wszystko, dlatego nie mogę chociaż nie spróbować zawalczyć o jego zdrowie. 

Będę bardzo wdzięczna za każdą formę wsparcia. W imieniu swoim i Czarka dziękuję wszystkim dobrym duszom za pomoc i wsparcie!🙏🥺