Zbieram na waginę

[for English scroll down]

Cześć, jestem Angela. Urodziłam się bez cipki i proszę cię o wsparcie mojej zbiórki na to, bym ją miała. Bym chociaż o tyle była szczęśliwsza, bo znaczy to dla mnie wszystko. 

Operacja, która rozwiąże mój problem, jest bardzo droga, ale pomoc mi nie jest. Gdyby tak 20-25 tysięcy osób mnie wsparło piątakiem - 5 zł, albo $1.00 czy 1,00 € - to moje marzenie by się spełniło. Tylko o tyle proszę, bądź jedną z tych dwudziestu-paru tysięcy osób.

Nie wiem, czy uznasz to za godny pochwały cel, ale zapewniam cię, że potrzebuję tego przynajmniej w połowie tak bardzo, jak ty potrzebujesz takich genitaliów, z jakimi się dobrze czujesz.

Pisanie tej prośby przychodzi mi z trudem i ewidentną niezręcznością, bo zazwyczaj to ja staram się wspierać innych i możliwie radzić sobie na miarę swoich sił. Ta sytuacja je jednak dalece przekracza.

Prywatnie jestem córką, kuzynką, ciocią i przyjaciółką. Z każdej z tych ról jestem bardzo dumna. Myślę też, że moje najbliższe osoby mnie wesprą, jak będą mogły, ale potrzebna mi kwota nadal wiele przez to nie zmaleje.

Z pasji jestem aktywistką i performerką. I pewnie moje imię czy nazwisko nic ci nie mówi, ale być może kojarzysz np. Tęczową Flagę Polski lub Tęczowe Godło? Zrobiłam tę flagę jeszcze w 2014 r., jako ekspresję moich własnych uczuć. Gdy jednak w 2018 r. wybuchła o nią polityczna afera, rozpuściło mi się serce, gdy w tamtym czasie niezliczone osoby pisały, jak bardzo wyraża też, co one czują i jak się czują. Bo jakąś część ich tożsamości tym niepozornym symbolem została dla nich odzyskana.

Także w takiej niezależnej internetowej stacji Reset Obywatelski prowadzę program "Trans Show". Nie jest to co prawda duże show, ale jest jedyne w swoim rodzaju - staram się wykroić trochę medialnej przestrzeni, żeby nasz głos transpłciowej społeczności i osobisty głos osób, z którymi rozmawiam w programie, miał swoje miejsce, gdzie może nieskrępowanie wybrzmieć. Na wszystkie tematy.

Cóż, mam kilka talentów, garść umiejętności, mało wstydu - staram się więc iść tam, gdzie z tego, co mam, mogę zrobić najwięcej dobrych rzeczy. A jak nie mogę, to po prostu być dobrym duchem, który przynosi uśmiech. Najczęściej prywatnie, czasami z jakiejś małej, piwnicznej sceny.

Jednak z zawodu nie jestem nikim, kto byłby w stanie zarobić tak dużą kwotę, jaką przedstawiam w tej zbiórce. I to mimo, iż ma ona iść na moją absolutnie podstawową potrzebę. Proszę więc o Twoją pomoc, bo tym razem w moim życiu, to ja jej potrzebuję.

By w ogóle moc o nią prosić, przeszłam długą i trudną drogę. Przez kilkanaście lat zmagałam się z kliniczną depresją, by teraz wreszcie być w stanie z jej głębokiego, ciemnego dna wypływać na powierzchnię. Gdy gdzieś w środku tego okresu zrobiłam coming-out, jako osoba transpłciowa, moje życie wywróciło się do góry nogami. Poza jedną, porzuciły mnie wszystkie osoby, jakie regularnie widywałam przez kilkunaście lat. Wszystkie, jakie regularnie widywałam krócej też. Na domiar złego w tym najwrażliwszym momencie mojego życia zostałam też wykorzystana przez nowopoznaną złą osobę, która fałszywie deklarowała wspieranie mnie, a jedyne, co zrobiła, to pogrążyła jeszcze bardziej. Mój stan fizyczny stał się obrazem mojego katastrofalnego stanu psychicznego. Zajadałam smutki, aż straciłam zdolność chodzenia i udźwignięcia własnego ciężaru. Wtedy już jedyną osobą, jaką znałam przez kilka kolejnych lat, była moja mama. Mogłam wtedy umrzeć i nikt inny na świecie by tego nie zauważył.

W finale życie uratowała mi operacja zmniejszenia żołądka. Niedawno minęły od niej 2 lata, ja zrzuciłam równe 100 kg i dziś mam już tylko nadwagę. To mój osobisty cud, w jaki nadal jest mi trudno uwierzyć. 

To jest też zakres wagi, który już pozwala na przechodzenie innych operacji. Na tę, której chcę się podjąć - waginoplastykę - jestem gotowa od co najmniej 10 lat. A teraz wreszcie jest też na nią gotowe moje ciało. Brakuje mi "tylko" pieniędzy. 

Takie operacje w innych krajach są ich obywatelom refundowane. Polska niestety nie dostrzega podstawowych potrzeb osób transpłciowych i nie oszukujmy się, jeszcze długo nie będzie. Dlatego jedyne na co mogę mieć nadzieję, to Twoje dobre serce.

Swoją operację mam nadzieję przejść w Monachium w klinice dr Morath lub w Belgradzie w klinice dr Djordjevica. To jedni z najlepszych chirurgów korekty płci na świecie. Oferują oni jedne z najnowszych metod operacji, rozwinięte dopiero w ostatniej dekadzie, a zapewniające taki luksus, jak naturalne nawilżanie pochwy. 

Cel tej zbiórki jest założony pod koszt operacji w Monachium. W Belgradzie kosztowałaby ona ok. 2/3 tej kwoty. I odpowiadając tu na pytanie "a czemu nie w Polsce?" - operacja w Belgradzie wychodzi niewiele drożej, niż u jedynego chirurga w Polsce robiącego tę operację, który jednak nie oferuje nawilżania pochwy, a do tego jest takim "chirurgiem od wszystkiego", a nie jednym z najważniejszych specjalistów na świecie tej konkretnej, wąskiej dziedziny. 

Oboje chirurgów, jakich obdarzyłam zainteresowaniem, opiera operację waginoplatyki na przyjętej od dekad metodzie "inwersji penisa". Ponieważ i penis, i wagina składają się z tych samych tkanek, tylko inaczej rozmieszczonych i inaczej rozrośniętych, to ta metoda z grubsza polega na rekonstrukcji waginy przez właściwe ułożenie właściwych tkanek. 

Tam, gdzie metody stosowane przez oboje chirurgów się różnią, to co gdzie ciąć i zszywać, jakie nerwy naruszać lub nie oraz skąd wziąć to rewolucyjne nawilżanie pochwy. W Monachium, jeśli chodzi o cięcie nerwów, podchodzą do sprawy nieco subtelniej, a nawilżanie zapewniają autorsko rozwiniętą metodą z użyciem tkanek z pęcherza. W Belgradzie jest trochę mniej subtelnie, choć dr Djordjevic jest jednym z chirurgów wykonujących tę operację także w klinice Mount Sinai w Nowym Jorku, która z kolei jest głównym ośrodkiem na świecie, gdzie rozwija się chirurgię osób transpłciowych. Tam też rozwinięto dla transpłciowych kobiet metodę nawilżania pochwy, jaką on stosuje, mianowicie prowadząc kanalik z otrzewnej. 

Tak więc obie kliniki oferują doskonałe rezultaty. Ponieważ jednak moje ciało ma skłonność do bliznowacenia i trudniejszego gojenia, bliższe są mi subtelniejsze metody stosowane w klinice w Monachium. Oczywiście po prostu wybiorę tę klinikę, na jaką mi efekt tej zbiórki pozwoli. Natomiast jest to operacja, do jakiej w bardzo wyjątkowy sposób da się podejść tylko raz, z bardzo wąskim zakresem możliwości poprawek. Dlatego bezpieczniej by dla mnie było móc wybrać klinikę w Monachium.

<3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3

Hi, I'm Angela. I was born without a pussy and I ask you kindly to support my fund-raiser, so I could receive it. So I could be happier in that way, because it means everything to me.

The surgery that will solve my problem is very expensive. But helping me isn't. If only 20-25 thousand people helped me with just $1.00, £1.00 or 1.00 €, my dream would come true. That's all I ask for, for you just to be 1 of 20-something thousand kind souls.

I don't know if you'll see the goal of my fund-raiser as worthy or admirable. But I assure you, that I need it at least half as much, as you need to have genitals you feel comfortable with.

Writing this is hard for me and clearly comes out as awkward, because on most occasions I'm the one trying to support others and to take care of myself as much as I can. This situation, however, overwhelms me and exceeds any of my strengths or possibilities.

In my private life I'm a daughter, a cousin, an aunt and a friend. And with each of this roles I'm extremely proud. I think that my loved ones will support me as much as they can, but the sum that I need will not decrease much because of it.

In my public life I'm an activist and a performer. My name probably doesn't mean much to you, but maybe, just maybe you've heard about a few things I've done. Like the Rainbow Flag of Poland. It's even shown in one of the official Green Day music videos!

I made it far back in 2014 as an expression of my own feelings. But when political climate in Poland worsened and in 2018 a political controversy broke out over it, my heart simply melted, when dozens upon dozens of people wrote, how much they identify with it, how much it's what they feel and how they feel. Because with that simple symbol a part of their identity was won back for them.

I also host a show at this independent on-line TV network Reset Obywatelski (Civic Reset). It's called "Trans Show". It's not a widely known program (yet!), but it's one of its kind - I try to carve up a little media space for our collective transgender voice and individual transgender voices of the people I interview. And on all subjects.

What can I say, I have a few talents, some skills and little shame - I try to go where from what I have, I can do the most good things. And where I cannot, I simply try to be the good spirit that can bring a smile on one's face. Most often in private, but from time to time also from a little scene in some basement.

However by trade I'm no one, who'd be able to earn as large sum of money, as I'm hoping for in this fund-raiser. Despite the fact that it's supposed to go for my most basic need. Hence, I ask for your help, because this time in my life, I'm the one needing it.

I travelled a long and lonely road just to be able to ask for it. For 13-14 years I've been struggling with clinical, debilitating depression, tormented at its bottomless pit and after years of therapy only now I'm finally climbing out of it, trying to reach the surface.

When I came out as a trans woman somewhere in the middle of that period, my whole life turned upside down. I had a bunch of friends I had been seeing regularly - each 2-3 weeks - for 12 years. Only one didn't turn on me. People I'd been seeing regularly for shorter periods also left me. If that wasn't enough, at this most vunerable moment in my life I was used by a newly met person, who falsely claimed to be supporting me, but the only thing they did was to crush me with their toxic psychological abuse.

My physical state became the expression of my catastrophic mental health. I was filling deep emotional gaps with food, until I lost any ability to walk, because I was too heavy for my legs to hold me.

By then and for the next 4-5 years the only person, that I knew, was my mom. I hadn't had anyone to even call and talk, not to mention, to meet. I could've died then and nobody else in the world would've noticed.

Finally and literally my life was saved by going through with a bariatric surgery. It's been 2 years this month since 90% of my stomach was cut out, I lost exactly 100 kg / 220 lb and today I'm only overweight. That's my personal miracle and it's still hard for me to believe it actually happened.

That's also the weight that allows me now to undertake other surgeries. For the one I'm hoping for - vaginoplasty - I've been ready for the past 10 years. Finally my body is also ready for it. The "only" thing I need now is money.

Gender Reconstructive Surgeries are publicly funded by most European Union states. Unfortunately Poland doesn't see the basic needs of transgender people as having any importance and let's not fool ourselves - it still won't for a very, very long time. That's why the only thing I can hope for is Your kind heart.