Złośliwy Nowotwór Mózgu Germinom

NADIA W WALCE Z NOWOTWOREM ZŁOŚLIWYM

POMÓŻMY NADII ODZYSKAĆ WZROK !!!

Życie naszej rodziny było dość normalne.Cała nasza czwórka(ja Justyna, mąż Gabryś, córeczka Nadia i synek Natanek), żyła sobie spokojnie.Z dala od jakichkolwiek chorób.

Nasz horror zaczął się 3 miesiące temu.Na początku dość niespodziewanie wzrok naszej 8 letniej córki się pogorszył.Następnie zaobserwowałam u Nadii większą senność oraz szybsze dawanie się ponieść nerwom. W szkolnym życiu córki również nastąpiły zmiany (oczywiście na gorsze) gdyż odizolowała się totalnie od rówieśników.Zaniepokojona tymi dość dziwnym i niejednoznacznymi objawami udałam się z moim dzieckiem do lekarza rodzinnego, który zlecił serię badań.Wyniki nie były niepokojące. Ze względu na pogarszający się wzrok Nadii umówiłam nas również na wizytę do okulisty. Niestety najbliższy wolny termin był na 7 stycznia. 

Nic nie wskazywało na to co nastąpiło później....KOSZMAR.

19 grudzień 2019 roku zmienił całe nasze życie.

Właśnie tego dnia otrzymaliśmy niepokojący telefon ze szkoły córki z informacją, iż nie może ona zejść ze schodów. Oczka Nadusi przestały funkcjonować na tyle sprawnie, że szkolny schody, które pokonywała parę razy dziennie od dwóch lat stały się dla niej przeszkodą nie do pokonania.Przerażeni natychmiastowo udaliśmy się do Wojewódzkiego Szpitala w Bełchatowie. Po serii badań,których wyniki nie wskazywały nic alarmującego,zostaliśmy skierowani do Centrum Zdrowia  Matki Polki w Łodzi.Tam miała odbyć się dalsza diagnoza.

22 grudnia nasz świat rozpadł się na tysiąc kawałków.

Badanie rezonansem magnetycznym ujawniło,że w głowie Nadusi znajduje się duży guz,nowotwór. Świat się nam zawalił.Reakcja Lekarzy była natychmiastowa.Podjęto decyzję o operacji,którą zaplanowano na 2 stycznia tego roku.To jednak nie koniec złych wiadomości...

Wzrok naszego dziecka zaczął się pogarszać w zastraszającym tempie,dlatego też przyśpieszono termin operacji na 30 grudnia ubiegłego roku. Kiedy nadszedł już ten dzień,sześciogodzinne oczekiwanie na rezultat operacji chirurgicznej stał się dla  nas najgorszą torturą.W głowach kłębiły się nam myśli. Naprzemiennie dobre przeganiały złe i odwrotnie. Podczas zabiegu nasza księżniczka straciła sporo krwi,co w rezultacie doprowadziło do przymusowej transfuzji krwi.Ze względu na powolne wybudzanie się z narkozy i bardzo trudnego zabiegu jeden dzień musiała spędzić na intensywnej terapii. Dobrą wiadomością była dla nas fakt, iż operacja "udała się" ale ... niestety guz zaatakował wszystkie nerwy wzrokowe z lewej strony i dlatego też musiały zostać one usunięte. Nasze dziecko nigdy już nie będzie widziało na lewe oko!!!

I wydawało się,że to już koniec złych wieści jednak niestety Nadusia CAŁKOWICIE UTRACIŁA WZROK!!! 

I jakby tego było mało wynik badania histopatologicznego diagnoza:

NOWOTWÓR GERMINALNY ZŁOŚLIWY WYDZIELAJĄCY!!!

Przed naszą małą wojowniczką jeszcze daleka droga .

Z CZMP zostaliśmy przeniesieni na oddział onkologiczny do  Centralnego Szpitala Klinicznego-Uniwersyteckiego Centrum Pediatrii w Łodzi.Jak do tej pory ustalony plan leczenia to 4 serie chemioterapii i 6 tygodni radioterapii.

W tej też placówce odkryto,iż"po drodze" córcia zaraziła się wirusem cytomegalii.Ze względu na to przebyła ona 2 tygodniową kurację antybiotykową.Operacja, duża dawka sterydów,obniżona odporność robią spustoszenie w jej organizmie. Najbardziej ucierpiała wątroba.

Nadusia jest już po pierwszej dawce chemioterapii, którą zniosła dzielnie. Mimo wymiotów bólów brzucha pozostaje radosna.Walczy, a my razem z nią.

Nasza kochana córeczka od 19 grudnia 2019 roku przebywa w szpitalu.Bardzo tęskni za swoim młodszym braciszkiem,którego tak dawno nie widziała.

Na dzień dzisiejszy tj.9 lutego Nadia NIE ODZYSKAŁA WZROKU. Czasami widzi białe światełka,kolory niebieski i czerwony, ale są to sporadyczne momenty.

Mąż cały czas jest przy Nadii.Sytuacja ta niestety zmusiła go rezygnacji z pracy.Zostaliśmy bez środków do życia. Moje życie toczy się pomiędzy szpitalem i córką,a domem, w którym czeka na mnie 16-to miesięczny synek,który też potrzebuje opieki.Ze względu na to zmuszona jestem codziennie pokonywać około 200 km.

Nie tak wyobrażaliśmy sobie Święta Bożego Narodzenia,Wigilię i obdarowywanie bliskich, początek Nowego Roku oraz postanowienia i plany na to co będzie. Nie tak wyglądać miało nasze życie.Nasz świat runął jak domek z kart.Nic już nie jest jak dawniej.Dojazdy do Nadii, wizyty w szpitalu to wszystko kosztuje.Niestety nasze oszczędności się kończą.Bardzo prosimy o wsparcie dla naszego kochanego dziecka.Musimy walczyć o odzyskanie choć części jej dawnego życia.Bez waszej pomocy będzie to bardzo trudne.

POMÓŻMY NADUSI W TYCH CIĘŻKICH CHWILACH 

NIECH ZOBACZY NA WŁASNE OCZKA JAKI PIĘKNY POTRAFI BYĆ ŚWIAT 

NIECH ZOBACZY JAK JEJ BRACISZEK DORASTA,A RODZICE STARZEJĄ SIĘ

                    MAMA JUSTYNA

                    TATA GABRYŚ

                    BRACISZEK NATAN