Nadzieja dla Pawła

Paweł, dla znajomych Bany albo Banan, ma lat 28. Dawniej zawsze w ruchu, energiczny pełen radości, kochający sport i przyrodę. Po zdaniu matury imał się najróżniejszych prac, szukając własnego pomysłu na życie. 30 kwietnia 2019 roku jego życie uległo tragicznej przemianie. Podczas pracy na budowie spadł z wysokości 3 piętra. Połamał sobie kręgi i przerwał rdzeń kręgowy. Jest sparaliżowany od pasa w dół. Nigdy już nie będzie chodził. Lekarze określają jego sytuację na obecną chwilę jako nieodwracalną. Jednak w powrocie do jakiejkolwiek aktywności pomoże mu intensywna rehabilitacja. A to, jak wiadomo, kosztuje. I tu wielka prośba do Was, Kochani. Potrzeby są ogromne: wyspecjalizowany sprzęt w klinikach (egzoszkielet, lokomaty), codzienna systematyczna rehabilitacja domowa, środki higieniczne i przede wszystkim turnusy rehabilitacyjne w specjalistycznych ośrodkach. Mając nadzieję na postępy w dziedzinie medycyny, chcielibyśmy również podjąć leczenie komórkami macierzystymi, by chociaż w niewielkim stopniu poprawić komfort jego życia i przywrócić czucie w obrębie pasa miednicznego.

Jestem matką chrzestną Pawła. Jego tragedia wpłynęła na losy całej rodziny, która nie ma możliwości finansowych na pokrycie kosztów rehabilitacyjnych oraz licznych nieprzewidzianych wydatków związanych z kalectwem Pawła.

Zwracam się więc do Państwa o pomoc dla niego, wierząc w dobroć ludzkich serc. Wraz z Pawłem i całą rodziną będziemy wdzięczni za jakąkolwiek pomoc i zainteresowanie się jego historią.