Chory syn I samotna matka

Jestem 29 letnią matką niepełnosprawnego syna. Wychowuje go sama. Ojciec dziecka nie interesuje się nim, jesteśmy zdani sami na siebie.

Synek choruje na autyzm dziecięcy, niedomykalność zastawki trójdzielnej, upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim, nadpobudliwość psychoruchową, ma obniżone napięcie mięśniowe, torbiela w głowie, afazję ruchową. Będzie też Diagnozowany pod kątem astmy. Łapie często infekcje, jest inhalowany berodualem, oraz podawane są inne leki.

Ze względu na swoje schorzenia jest pod stałą opieką psychiatry I neurologa. Uczęszcza do neurologopedy, psychologa, oligofrenopedagoga, fizjoterapeuty, SI, hipoterapii, dogoterapii. Uczy się w zerówce integracyjnej. Jest agresywny. Nie mówi- korzysta z oprogramowania mówik, dzięki dofinansowanie PFRON. Część z tych terapii jest odpłatna.

Osobiście mam chora tarczycę i najprawdopodobniej popadłam przez problemy w depresję.. mieszkam w domu bez zrozumienia, gdzie przez brak wieczny pieniędzy są awantury, wieczne żale. Moja mama nie pracuje, woli się utrzymać ze świadczeń socjalnych. Spłacam za nią długi, które pozwoliłam sobie zrobić za młodu, bo jej wierzyłam że będzie płacić. Myliłam się. Obecnie to kwota ok.20 tys złotych. Najbardziej boję się, co będzie gdy jej obecny parter wyjdzie na wolność za 4 lata.. Mam nadzieję,  że się do tego czasu się w miarę możliwie odizoluje żeby mnie nie mieszali w swoje chore sprawy.. A obydwoje pewnie nie będą pracować.

Chciałabym dać dziecku życie na jakie sobie zasłużył, niestety bez waszej pomocy na starcie nie jestem w stanie tego zrobić, co mnie dołuje, bo jestem w takim wieku, że powinnam mówić, że świat stoi przedemna otworem.. Igorek wymaga ciągle opieki i systematycznej terapii jak i leków. A przedewszystkim spokojnego życia, bez wysłuchiwania awantur i normalnego domu..

Za każdą pomoc będę w synem ogromnie wdzięczna. Każda złotówka ma dla nas znaczenie, byśmy mogli walczyć o lepsze jutro.