Mój śliczny Asik - na terapię

Mój Synek ma na imię Bartosz.

Już gdy miał dwa lata, zauważyłam niepokojące zachowania, które były trudne do opanowania. Rozpoczęliśmy terapię wczesnego wspomagania rozwoju i kontynuowaliśmy ją przez dwa lata. Niestety, nie przynosiła ona efektu.

ADHD i zaburzenia opozycyjno-buntownicze - diagnoza. 

Tata Bartosza nawet nie drgnął powieką i do dziś nie utrzymuje kontaktu z Synkiem.

W związku z tym, musiałam zamknąć swoją działalność, która dawała mi środki na utrzymanie na w miarę dobrym poziomie ale też satysfakcję. Ktoś przecież musiał zająć się rehabilitacją i terapią. Postawiłam na Bartosza.

W maju br. otrzymaliśmy kolejną diagnozę : zespół Aspergera.

Całe życie jest podporządkowane Bartoszowi. Niebawem będzie miał 7 urodziny, uczęszcza obecnie do przedszkola ale przy jego schorzeniach w grę w przyszłości wchodzi szkoła prywatna, która umożliwi Mu większe szanse na prawidłowy rozwój.

Na ten moment Syn wymaga wielospecjalistycznej pomocy.

Jesteśmy pod opieką lekarza psychiatry dziecięcego (oczywiście prywatnie), psychologa (prywatnie). 

W październiku rozpoczynamy terapię TUS - trening umiejętności społecznych, również na własną rękę. 

Pandemia spowodowała, że Bartosz przez 6 m-cy nie uczęszczał na terapię. Musimy to nadrobić, musimy walczyć o jego przyszłość. Już wystarczająco został skrzywdzony. 

Po trwającej miesiąc terapii (cały wrzesień, po pół rocznej przerwie) czeka nas znów przerwa, od 3 do 4 miesięcy, gdyż Centrum Rehabilitacyjno-Edukacyjne SZANSA, do którego Bartosz uczęszcza, wprowadziło nowy system, tzw. turnusowy. 

Bartoszek kocha grać w piłkę, lubi tańczyć. Takie zajęcia są również płatne. 

Ja, jako mama, przestałam myśleć o sobie. Dla mnie liczy się przyszłość moich dzieci. 

Poświęciłam Bartoszowi życie, zrezygnowałam z rozwoju osobistego, ale nie żałuję i postąpiła bym tak jeszcze raz.

W tym wszystkim staram się pamiętać o Córci, która jest wspaniałą dziewczynką. Mimo, że uwaga skupia się na Bartoszu, z racji jego choroby. 

Chcemy uzbierać pieniążki na dobry turnus rehabilitacyjny, na którym Bartosz nigdy nie był. Na dodatkową terapię, ulubione zajęcia. Nie chcę, by moje Dziecko nie miało szansy na lepsze funkcjonowanie w środowisku obecnie, a także w przyszłości. 

Prosimy Ludzi dobrej woli o pomoc, robimy to pierwszy raz.

Orzeczenie o niepełnosprawności, zaświadczenia, dokumentację medyczną posiadam do wglądu.

Za Państwa pomoc z góry dziękuję w imieniu swoim i Bartosza.