Nasz mały dom

W zeszłym roku mój świat stanął do góry nogami. Jak się okazuje,możliwe że ja,mój mąż i trójką moich dzieci zostanie bez dachu nad głową,ale zacznę od początku.

Od 6 lat mieszkam w lokalu komunalnym,w którym główną najemczynia była mojej świętej pamięci prababcia.Prababcia po roku naszego zamieszkiwania tutaj złamała sobie kość udowa,co wpłynęło na jej zły stan fizyczny i psychiczny.Babcia wariowała,krzyczała,babci nie można było zostawiać na chwilę samej bo mogłaby sobie zrobić krzywdę. Nie dawałam rady z babcią, ponieważ babcia wymagała opieki i dziennej i nocnej a moja starsza córka wszystko widziała co się dzieje i też się zamartwiała.Mialam wtedy jeszcze 3miesiecznego synka.Moja rodzina widząc cała sytuację postanowiła oddać babcie do ośrodka seniora.

Kiedy babcia zmarła dowiedzieliśmy się,że zamieszkujemy mieszkanie komunalne bezprawnie i nie mamy żadnego prawa tu mieszkac.Nigdy nie wiedziałam,że takie są przepisy,nikt mnie nigdy o tym nie informował a rodzice mi mówili,że w tym mieszkaniu będę mogła kiedyś mieszkać ja.O całej sprawie dowiedziałam się w trzeciej ciąży,nikogo nie obchodziło to,że ciaza zagrożona,że źle ta cała sytuacja odbija się na moim zdrowiu psychicznym a wręcz urząd miasta zamiast mi pomóc, pokierować jakoś,miał mnie gdzieś.Wiem że głupie jest to co napisze,ale prawda jest taka,że gdybym wiedziała,że spotka nas taki los to nasza rodzina nigdy nie składałaby się z pięciu osób.

Mam możliwość dostać od rodziców kawałek działki,na której moglibyśmy się wybudować.Chcielibysmy wybudować coś małego ale swojego i uciec od tego całego koszmaru. Niestety nasze zarobki są zbyt małe aby otrzymać kredyt.

Byłabym bardzo wdzięczna za każdą pomoc.