Chcę podnieść się po walce z OCD

Hej. 

Long story short muszę ogarnąć trochę życie po ostatnim roku błąkania się po szpitalach psychiatrycznych 🥲 Bo mam silne OCD (nerwica natręctw) i moje natręctwa trwają praktycznie cały czas (ale w końcu mi się zaczęło udawać nad nimi pracować!) 

Nie wiem czy wiecie jakie to jest męczące, jak całe Twoje życie kontrolują lęki, napięcie, obsesje i kompulsje (natręctwa). Jeśli nie wiecie to jesteście szczęściarzami, serio. Ja od kilku lat nie przeżyłam ani jednego dnia normalnie.

Long story long:

Jestem Kasia i mam 27 lat. W sumie zatrzymałam się w czasie mając lat 18, bo wtedy właśnie zaczęło się u mnie paskudne zaburzenie psychiczne, przez które straciłam sporą część młodości. W ciągu tego czasu byłam 8 razy w szpitalu psychiatrycznym. Mimo tego udało mi się skończyć studia zaocznie i pracować w zawodzie nawet parę lat.

W rodzinie nie mam wsparcia. W skrócie uważają, że po prostu jestem leniwa i nieogarnięta i inne miłe epitety. Twierdzą, że jak czegoś nie rozumieją to to nie istnieje i nie mam wierzyć w to co mówią lekarze tylko się pomodlić. 😉 Generalnie czuję się przez nich poniżana i mam wrażenie, że na każdym kroku chcą mi przypominać jakim przegrywem życiowym jestem 🙃 No ale nic. Jakoś sobie radziłam póki z nimi nie mieszkałam. Przez ostatni rok znowu się błąkałam po szpitalach. Miałam dosyć lęków i natręctw i po prostu no chciałam się zabić, bo totalnie nie umiałam sobie z tym poradzić.

Teraz na szczęście odkryłam terapię ERP,o której nikt ze 'specjalistów' mi wcześniej nie powiedział, ale no cóż lepiej późno niż wcale. I zaczynam widzieć progress, choć muszę każdego dnia nad tym pracować.

Ale do czego dążę, przez ten rok na L4 a potem na świadczeniu rehabilitacyjnym no pracować nie mogłam, więc pracę straciłam.

I po szpitalu czyli w tym miesiącu (sierpniu) musiałam wrócić do domu rodzinnego, bo nie było mnie już stać na opłacanie mieszkania.

Mega bym chciała stanąć na nogi, bo mam tyle planów i ambicji, które muszę nadrobić. Marzy mi się zdobycie certyfikacji potrzebnych do rozwoju kariery, Erasmus w Hiszpanii, napisanie książki, powrót do malowania, działanie charytatywne, własny biznes. Chcę też dużo nagrywać i uświadamiać ludzi w temacie nerwicy. Mam kanał na YouTube (@moje_ocd) i naprawdę MASĘ pomysłów na filmy, ale niestety, jako widać po częstotliwości publikowania, przez większość czasu nie mam/nie miałam na to siły. Ale to małymi kroczkami. Na razie się skupiam na tym żeby w ogóle funkcjonować. Teraz potrzebuję po prostu gdzieś mieszkać. Nie mam dużych oczekiwań, mogę wynajmować średniego standardu mieszkanie na obrzeżach miasta, gdzie nawet nie dojeżdża komunikacja miejska. Cokolwiek byle nie z rodzicami. Powrót do nich kojarzy mi się z porażką życiową. 

Tak bardzo chcę być silna i niezależna 💪

Nie będę oszukiwać, zbieram po prostu na to żeby móc na nowo wystartować.

Ale wiecie co, ja wychodzę z założenia, że wszystko tam jest do ogarnięcia jak się chce (i jak się ma kasę!), ale CENY MIESZKAŃ NA WYNAJEM TERAZ TO JEST TRAGEDIA. 

No normalnie przeglądam ogłoszenia w mojej okolicy i prawie wszędzie jest niby 1300 (lub więcej) za kawalerkę, ale zrobiłam obliczenia kilku takich ofert (tak naprawdę to wszystko obliczałam) i z czynszem i innymi opłatami to wychodzi ponad 2 tysiące 🤡 a to wiecie, te takie mniejsze mieszkania (chociaż widziałam też takie mikro, gdzie możesz oglądać TV, gotować i siedzieć na kiblu jednocześnie, ale no bez przesady). A no i dużo osób wymaga kaucji dwumiesięcznej do tego. Czasem jeszcze wynagrodzenia dla pośredników. A ja nie jestem aż taka bogata.

A dobijając do brzegu, po prostu chcę jakoś tylko opłacić ten pierwszy miesiąc za wynajem (ten z kaucją). Bo totalnie nie poradzę sobie psychicznie z tak zwaną rekonwalescencją w domu rodzinnym. Na następne miesiące się nie martwię, aktywnie szukam pracy, ale mam jeszcze trochę świadczenia. Jestem zaradna dziewczyna. Ale nie mam na ten pierwszy miesiąc! A jak już zdecydowałam się żyć, to chyba fajnie by było jakoś przeżyć 😅

PS dla ciekawych przedstawiam listę moich 'największych' natręctw. Jeśli uważacie, że to głupie i irracjonalne, to tak, na tym właśnie polega OCD.

Ogromnie dziękuję za każde wsparcie, to mi mocno pomoże ♥️