choroba zawsze wracała...

Mam na imię Zosia, mam 19 lat i od siedmiu lat choruję na zaburzenia odżywiania.

Choroba jednak zaczęła się dużo wcześniej i rozwijała bardzo powoli. Jako kilkuletnia dziewczynka zaczęłam doświadczać przemocy psychicznej, co przez długi czas pozostało niezauważone, a ja coraz bardziej zamykałam się w sobie. W piątej klasie zaczęły pojawiać się u mnie pierwsze oznaki depresji. A gdy po raz kolejny zaczęłam doświadczać agresji ze strony rówieśników  z klasy wszystko się bardziej nasiliło.  Pomimo dość szczupłej sylwetki, moje kompleksy oraz perfekcjonizm przyczyniły się do szukania ucieczki od problemów w ograniczaniu jedzenia i utracie wagi. Z powodu braku energii straciłam swoje pasje, a z czasem zdolność do codziennego funkcjonowania. Trafiłam do szpitala z bardzo dużym wygłodzeniem, zanikami mięśni i bradykardią. 

Moi rodzice znaleźli Fundację Drzewo Życia, a pobyt na dwóch turnusach terapeutycznych pozwolił mi stanąć na nogi. Wróciłam wtedy do swojej największej pasji- jeździectwa, a także odzyskałam energię, dzięki której mogłam znowu podróżować, spełniać swoje marzenia i doświadczyć nastoletniego życia.
Od tamtego czasu kilka razy wydawało mi się, że wyszłam już na prostą, ale w cięższych momentach życia choroba zawsze wracała.

Aktualnie jestem na czwartym turnusie w ośrodku Fundacji i pomimo tego, że czuję się już znacznie lepiej, jest to długotrwały proces, a ja niestety nie jestem w stanie pokryć kosztów dalszego pobytu w ośrodku.
Będę ogromnie wdzięczna za Wasze wsparcie i mam nadzieję, że niedługo będę w stanie powiedzieć, że zostawiłam ten smutny rozdział za sobą i zaczęłam w końcu żyć.
Dziękuję,
Zosia