Dach dla moich bohaterow

Witam wszystkich ludzi o dobrym sercu! Mam 36 lat, jestem samotna matka wychowujaca dwoch chlopcow. Sa moimi bohaterami, dla ktorych wciaz zyje! Od czternastu lat mieszkam w Hiszpanii i mnie nie rozpieszcza... Ojciec moich dzieci maltretowal mnie dlugie lata, ale dzieki moim maluchom zdobylam sie na odwage i zglosilam wszystko na policje. Od tego czasu nie jest mi lekko! Ciagly brak pracy, a jak ja mam to na 6 miesiecy, pol etat... Do Polski nie moge wyjechac bez zgody ojca. I tak ciagle bez wyjscia... Mielismy juz dwie eksmisje z mieszkañ. Przez cala ta pandemie sytuacja jest jeszcze gorsza! Co miesiac dostaje 180€ i to ma mi wystarczyc na caly miesiac: na wynajem mieszkania (630€),swiatlo,woda,gas (100€),chlopcy jedza obiady w szkole za darmo (chociaz to), a reszte przynosze z Caritasu. Ojciec dzieci ma placic 300€ alimentow (jest juz podany do sadu o nie placenie). Takze, moje wydatki sa wieksze jak zarobki... Nie mam juz serca cierpiec... Teraz szykuje sie juz trzecia eksmisja z domu, chlopcy sa coraz wieksi. Zadaja ciagle pytania gdzie bedziemy mieszkac? Ciezko jest mi sluchac ich zmartwiony glos, sa jeszcze dziecmi, a tyle juz w zyciu przeszli... Bez umowy o prace nikt mi nie wynajmie mieszkania,jestem na liscie oczekujacych na mieszkanie socjalne, ktore nigdy nie dochodzi. Dlatego jestescie ostatnia deska ratunku, zeby nie odebrali mi dzieci i zebym mogla zapewnic dach dla moich malych bohaterow.