Faktura za ostatnią walkę Pity

Pitahaya była jednym z królików odebranych przez Fundację Przygarnij Królika z koszmarnych warunków w 2019 roku. Piękny hodowlaniec po przejściach, z pogryzionymi uszami, wreszcie trafił do kochających ludzi. Poznała miłość dwóch domów tymczasowych zanim trafiła do nas w październiku 2019 roku. To była miłość od pierwszego wejrzenia gdy tylko pojawiła się na stronie fundacji. Była spełnieniem naszych marzeń o posiadaniu hodo i czystym trafem pasowała idealnie do naszego biało czarnego stadka.

Szybko zaprzyjaźniła się z chłopakami i rozstawiała ich sobie po kątach. Nikt tak jak królowa Pitahaya nie potrafił wydębić od nas smakołyków. Nikt nie potrafił tak roztopić serca stójką jak ta ciapowata 3 kilogramowa dziewczyna. I chociaż walczyliśmy od początku z jej wagą wszystko wyglądało jakby szło w dobrą stronę.

Pierwszy duży kryzys przyszedł w kwietniu 2020. Kiedy wszyscy na świecie martwili się pandemią, kolejnymi obostrzeniami i dla wielu utratą pracy, my walczyliśmy o jej zdrowie. Rozrastający się z dnia na dzień ropień na żuchwie zaczął w tempie ekspresowym zjadać zęby z lewej strony. Pierwsza ekstrakcja objęła wszystkie 5 zębów lewej strony, a w sumie 4, bo 5 był już zjedzony całkowicie przez ropę. Zaczęło się czyszczenie, wizyty kontrolne, leki. Niedługo później potrzebny był drugi zabieg, czyszczenie z nadal pojawiającej się ropy i usunięcie siekacza. Kolejne dni walki z czyszczeniem, wizyty kontrolne, druga masa leków. 

Pita nie poddała się. Chociaż nie lubiła żadnego z zabiegów pielęgnacyjnych znosiła je dla swojego dobra. A my gryźliśmy paznokcie, bo jej leczenie już wtedy pochłonęło sporą część naszych oszczędności, a dodatkowo dowiedzieliśmy się, że zostaniemy rodzicami. 

Chociaż w czerwcu sytuacja się uspokoiła, ropień nie dawał już o sobie znać i wszystko wyglądało jakby problemy się skończyły sierpień przyniósł złe wieści. Pita zaczęła nagle tracić na wadze. W wynikach pojawił się problem z wątrobą. Na leczenie reagowała falami, raz było lepiej, raz gorzej. Do tego pojawiła się wydzielina z nosa. Wymaz, antybiotyki, łzawiące oczy. W przychodniach byliśmy nawet 2-3 razy w tygodniu na kontrole, czasami połączone z ratowaniem życia kroplówkami. Waga na zmianę rosła i spadała, chociaż królina nie dawała po sobie nic znać.

Największy kryzys pojawił się 13 lutego 2021, w ciągu godziny z radosnej, domagającej się jedzenia dziewczyny zmieniła się w ledwo żywą, przelewającą się przed ręce królinę. Nie była w stanie sama stać, jeść, pić. Zaczęła się ostra walka o jej życie. Trochę się poprawiło. W czwartek, 18 lutego, trafiła na cito do przychodni Sowa w Bydgoszczy. Rozpoznanie: zapalenie otrzewnej. Możliwe, że z powodu jakichś bakterii, możliwe że to pozostałości po ropniu z żuchwy. Inkubator, leki, dokarmianie, szukanie dawcy do transfuzji. Niestety do transfuzji nie doczekała. W nocy z poniedziałku na wtorek poddała się. Po prawie roku ciągłej walki nie starczyło już sił na jeszcze jedną.

Leczenie, zabiegi i wizyty przez ten rok pochłonęły nie tylko nasze oszczędności ale też część comiesięcznych zarobków. Do tej pory walczyliśmy sami, nawet kiedy rachunki przekroczyły 10 tysięcy. Niestety ostatnia faktura przekracza już nasze możliwości i obawiamy się, że nie damy rady jej opłacić. Chociaż nie lubimy prosić o pomoc jesteśmy zmuszeni to zrobić i liczyć na wasze dobre serce. Zostaliśmy ze złamanym sercem i fakturą do zapłacenia.