Kuchnia ponad granicami

W skrócie / In short

Osoby, które uciekając przed wojną i biedą decydują się na podróż do Europy, odbywając ją w dramatycznych warunkach. Codziennie cierpią z powodu zimna, głodu i pragnienia. Mimo coraz niższych temperatur są często zmuszone do spania na gołej ziemi i pod gołym niebem. Eskortowane z obozu do obozu przez wojsko i policję, zredukowane przez system pomocowy do liczb i statystyk, często spotykają się z brakiem pomocy i upokorzeniem. Wielu dramatycznych sytuacji udaje się uniknąć dzięki ogromnemu wsparciu od osób prywatnych oraz niezależnym wolontariusz/k/om.
Jesteśmy częścią tej społeczności i chcemy dalej pomagać tam, gdzie sytuacja jest najtrudniejsza, a pomoc bezpośrednia nadal bardzo potrzebna – w Grecji. Liczymy na Wasze wsparcie! Mamy czas, doświadczenie (dwa wolontariackie wyjazdy do bałkańskich obozów), determinację, samochód i gary.

Potrzebujemy środków finansowych, za które będziemy mogły przez 2 grudniowe tygodnie gotować ciepłe posiłki dla osób przybywających do Europy.Pomożecie?

IN ENGLISH

Fleeing their homes in search of a better and safer life, refugees face yet another horror. Travelling the Balkan route they often suffer from cold, hunger and humiliation. There is a vast community of independent volunteers that try their best to deal with system's failures. As a part of this community as well as Food not Bombs and No Border movements, we've visited Balkan camps already twice this Autumn. Having spent 2 weeks in Hungary, Croatia and Serbia and again one week in Slovenia, we've decided to continue our work where it's now mostly needed - in Greece. We are collecting funds to cook warm meals for 2 weeks in December  for refugees and immigrants in Greece. We see cooking and our presence there as part of a broader activism. We want to share information with travelling people, collect and document personal stories and react where help is needed but is not being offered by official NGO's. As we are not part of the official helpers system, we are not afraid to act whenever injustice is being done and power abused. But to keep this independence we need your help. We hope together we can send the message: Refugees, you are welcome here!

Kim jesteśmy?

Jesteśmy grupą osób związanych z ruchem Food not Bombs  (Jedzenie Zamiast Bomb) i No Border, aktywistkami i aktywistami.

Już dwukrotnie pomagałyśmy w obozach dla uchodźców, spędziłyśmy dwa wrześniowe tygodnie na Węgrzech, w Chorwacji i Serbii, oraz jeden październikowy na Słowenii. W okresie jesienno-zimowym raz w tygodniu gotujemy posiłki dla osób bezdomnych i innych potrzebujących w ramach akcji Jedzenie Zamiast Bomb. Współpracujemy z innymi grupami niezależnych wolontariuszek i wolontariuszy działających w rejonie bałkańskim na trasie Grecja-Niemcy oraz lokalnymi centrami pomocy.

Media, mówiąc o temacie pomocy dla uchodźców, często poprzestają na obrazie dzielnych europejskich wolontariuszek i wolontariuszy i ich przygód w na dzikim południu. Zależy nam na zmianie perspektywy.To nie nasza historia jest tu istotna ale historie osób, które z narażeniem życia i zdrowia, w urągających godności warunkach całymi dniami, a często i tygodniami podróżują do Europy w poszukiwaniu bezpieczniejszego i lepszego życia.

Chcemy opowiadać o naszej podróży dla nich, w ich imieniu i za ich zgodą.

Co będziemy robić na miejscu?

• Gotować! 

Ciepły posiłek to na drodze do Europy rzadkość. Większość osób w drodze może liczyć wyłącznie na suchy prowiant: chleb, konserwy, słodycze, jabłka i banany, czasem przygotowane przez wolontariuszy kanapki. Ciepłe posiłki są szczególnie istotne teraz, kiedy w Europie robi się coraz zimniej. Chcemy gotować w Grecji, bo właśnie tam gromadzi się na raz najwięcej osób. Po odbyciu morskiej podróży są często przemoczone i wychłodzone, a działające na miejscu organizacje nie nadążają z pomocą. Wybierając taką formę pomocy możemy przez długi czas pomagać za niewielkie środki, serwując pełnowartościowe i rozgrzewające posiłki.

• Ładować telefony i zapewniać dostęp do internetu

Telefon komórkowy to jedno z najważniejszych narzędzi w czasie podróży. Zapewnia kontakt z rodziną pozostawioną w kraju, umożliwia połączenie się rozdzielonych członków rodziny, co w zamieszaniu obozowym zdarza się bardzo często.

W żadnym z obozów, które odwiedziliśmy, nie widzieliśmy infopunktów, tłumaczy, informacji na ulotkach i plakatach (pomijając te przygotowane przez niezależne wolontariuszki i wolontariuszy). Osoby w drodze często nie wiedzą nawet, w jakim kraju się znajdują, którędy i jak długo będzie wiodła ich dalsza droga, co powinny zrobić po przekroczeniu granicy z Austrią bądź Niemcami. Dlatego kontakt z innymi osobami, które przeszły już dany etap podróży lub dostęp do stron internetowych, które na bieżąco informują o sytuacji, jest bezcenny. 

• Zbierać informacje i historie 

W europejskich mediach niewiele mówi się o tym, jakie warunki panują w obozach dla uchodźców i z jakimi trudnościami muszą się mierzyć w drodze. W krajach bałkańskich media i osoby niezwiązane z oficjalnymi organizacjami mają zakaz wstępu do obozów. Organizacje pracujące na terenie obozów muszą z kolei zobowiązać się do nie ujawniania na zewnątrz tego, co dzieje się w środku. To stwarza pole do nadużyć i odcina opinię publiczną od wiarygodnych informacji.

Chcemy dokumentować warunki, w jakich żyją osoby podróżujące przez Europę, by móc wywierać nacisk na organizacje zarządzające obozami i rządy, które pozwalają na powstawanie nadużyć.
Chcemy być waszymi oczami i uszami, zbierać historie osób, które podróżują przez granice i przekazać je dalej, żeby więcej osób mogło zobaczyć to, co my: uciekające przed wojną i biedą, potrzebujące wsparcia, ale też pełne ciepła, radości i wiary w przyszłość osoby. Takie jak my. 

• Wspierać i reagować 

W obozach i miejscach granicznych często dochodzi do dramatycznych sytuacji. Z naszego doświadczenia wynika, że obecność osób niezwiązanych z dużymi organizacjami, które reagują na bieżące potrzeby niezależnie od procedur, jest bardzo ważna. To niezależne wolontariuszki i wolontariusze pomagają w sytuacjach kryzysowych, negocjują z policją, szukają lekarzy, dokupują rzeczy, których najbardziej brakuje, dokumentują nadużycia. Nasza obecność potrafi ostudzić autorytarne zapędy policji i wojska i pobudzić do działania organizacje odpowiedzialne za warunki panujące w obozach. Jesteśmy też jednymi z nielicznych, które zwracają się do osób w drodze przyjacielsko, bez lęku, z uśmiechem i wsparciem, na jakie zasługują. Za to ciepłe słowo, uśmiech i kilka minut pozbawionej uprzedzeń rozmowy osoby, z którymi rozmawiałyśmy, dziękowały nam najczęściej. 

Na co przeznaczymy zebrane pieniądze?

• zakup jedzenia, jednorazowych talerzy i sztućców, gazu i innych rzeczy potrzebnych do gotowania,
• paliwo i opłaty autostradowe – na przejazd do Grecji,
• jeśli będzie taka potrzeba/możliwość – będziemy wspierać osoby w drodze również w inny sposób, np. poprzez zakup jednorazowych kart telefonicznych typu prepaid, kart internetowych do stworzenia mobilnego punktu wifi, wody, jedzenia dla niemowląt, koców, środków higienicznych lub innych rzeczy niezbędnych w danym miejscu.

Nikt nie opuszcza swojego domu, jeśli może prowadzić w nim godne życie.

Rządy europejskie zdają się robić wszystko, żeby droga przez Europę była drogą przez mękę. Pomóżcie nam przeciwstawić się niehumanitarnemu traktowaniu osób w drodze. Pokażmy im, że solidarność nie jest tylko pustym słowem, a słynna polska gościnność wytartym sloganem.

Żaden człowiek nie jest nielegalny! Refugees welcome!

Autorki zdjęć:

Zdjęcie profilowe - Borut Kranjc, fragment kuchni Noborder we wsi Rigonce (Słowenia), kuchnia korzystała z gościnności jednej z mieszkanek wsi, na której podwórku codziennie gotowałyśmy kilka tysięcy porcji zupy, przygotowywałyśmy kanapki i paczki żywnościowe, które rozdawałyśmy w obozach Dobova 1 i 2, Rigonce, Breżice oraz na stacji kolejowej w Dobovie

1, 2, 7, 9 - Łukasz Supergan, zdjęcia z obozu w Röske (Węgry) i Horgoš (Serbia)

3 - Blaž Kosovel, obóz w Rigonce (Słowenia). Na zdjęciu osoby z kuchni Noborder, w której gotowałyśmy w październiku

4 - kadr z filmu słoweńskiego aktywisty, który dokumentował obóz w Dobovie (Słowenia). 
Wolontariuszki i wolontariusze z kuchni Noborder nie zostały wpuszczone do środka obozu, dlatego były zmuszone podawać jedzenie przez płot. Cały film do obejrzenia tutaj: http://revolution-news.com/shocking-video-from-refugee-camp-in-dobova-slovenia/

5 - Járdány Bence/Greenpeace, punkt ładowania telefonów w obozie Röske (Węgry)

6 - obóz w Horgoš (Serbia), tuż przed wybuchem zamieszek w czasie których policja użyła armatek wodnych i gazu łzawiącego, nie oszczędzając stojących pod płotem dzieci

8 - policja i wojsko eskortują grupę uchodźców do obozu w Dobovie (Słowenia)