Mój przyjaciel Pretty

Mam na imię Pretty i jestem 15-letnim wałachem rasy Selle francaise.

W moim życiu dużo podróżowałem, z Francji, gdzie się urodziłem, wyjechałem do Irlandii, gdzie rozpoczęła się moja kariera sportowa. Do Polski trafiłem 5 lat temu, tu też duzo podróżowałem, ze stajni do stajni, z zawodów na zawody. Sędziowie mówili, że świetnie skaczę, że mam ogromny potencjał. Lecz po pewnym czasie przestałem wyjeżdzać na zawody, więc mój człowiek postanowił mi poszukać nowego domu.

Wkrótce trafiłem do domu trzech dziewczyn, gdzie zadomowiłem się na dobre. Myślałem, że moje podróże się skończyły, stajnia, w której jestem bardzo mi się podobała, miałem tu kolegów, koleżanki, padok do brykania. Niestety, zdarzył sie wypadek.  Podczas mojego codziennego spaceru na padoku, przewróciłem się . Niby niewinny upadek, a bardzo bolały mnie plecy i miałem sporego krwiaka. Czułem się coraz gorzej więc moja Pani zleciła badanie RTG. I teraz najlepsze, koń by się uśmiał, okazało się ze mam złamane cztery wyrostki kolczyste. Były dwie opcje, albo ostatnia podróż w jedną stronę, albo szpital, operacja i długa rehabilitacja oraz końskie dawki leków.

Odbyłem kolejną podróż do kliniki. Bardzo się bałem, ale nie dawałem tego po sobie poznać, aby nie martwić dziewczyn. Lekarze mówili, ze jestem najdzielniejszym i najspokojniejszym pacjentem. Bardzo się ucieszyłem, kiedy obudziłem się po operacji i usłyszałem, że dobrze poszła. Wiedziałem już, że wycieczka w jedną stronę nie wchodzi w grę. Ufff!

Dziewczyny karmią mnie z ręki, bo nie mogę się jeszcze pochylać, a co więcej, bardzo schudłem. Może to stres, może znowu mam niedobory. Na dniach czeka mnie gastroskopia i dokładne badanie krwi.

Niby wszystko dobrze się skończyło, ale dziewczyny jakieś smutne. Mówią, że nie mają siana a przecież ja mam co jeść, kompletnie nie wiem o co im chodzi...

Dużo przeżyłem, kilkukrotną zmianę właścicieli, stajni, byłem sportową top furą, skakałem wszystko co mi pokazali. Teraz chcę spokoju, stabilizacji, chce wrócić do sprawności i zobaczyć uśmiech na twarzy dziewczyn. Poki co,  widzę strach i niepewność. 

Proszę, pomóżcie powrócić mi do zdrowia.