By Tato mógł znów stanąć na nogi

Znajomi,

Zwracam się do Was z ogromną prośbą o wsparcie w leczeniu mojego Taty.

Nigdy nie sądziłam, że będę musiała prosić kogokolwiek o pomoc finansową. Niestety przyszedł taki czas, że nie mam innego wyjścia niż prosić ludzi dobrego serca o pomoc.

Dzień 25 września bieżącego roku zostanie w mojej pamięci na zawsze. To właśnie wtedy udar odebrał możliwość funkcjonowania Tacie.

Los postanowił, że pomoc nadeszła zbyt późno. Tato nie otrzymał w odpowiednim momencie leku, który cofnął by skutki niedokrwienia mózgu,  w skutek czego doznał rozległego udaru, jest sparaliżowany lewostronnie. Ponadto jedna z czterech głównych tętnic szyjnych jest całkowicie zatkana, przepływ krwi jest zerowy. To niestety może spowodować kolejny udar. Ówczesna medycyna w takich przypadkach nie jest w stanie operować ani w żaden sposób odwrócić zaistniałej zmiany. Pozostaję wierzyć, że organizm Taty będzie na tyle silny, że nie pozwoli aby kolejny udar nastąpił.  

Niestety nikt nie wymyślił cudownego leku, zastrzyku, zabiegu aby przywrócić chorego po udarze do normalnego funkcjonowania. Jedynym rozwiązaniem jest rehabilitacja. Niestety realia są okrutne. Rehabilitacja na NFZ przy tak rozległym udarze jest po pierwsze za krótka, a po drugie czas oczekiwania na wskazaną rehabilitację może trwać nawet miesiąc.

Nie możemy pozwolić sobie na to by Tato czekał aż tyle czasu na rehabilitacje. Każdy dzień bez niej skreśla szansę, że tato kiedykolwiek będzie mógł samodzielnie usiąść czy wstać.

Średni koszt miesięcznej rehabilitacji w wyspecjalizowanych Ośrodkach to około 10 000zł. Jest to kwota na którą nasza rodzina nie była przygotowana.

Każdy kto zna mojego Tatę wie, że jest pogodnym człowiekiem z sercem na dłoni. Nigdy nikomu nie odmówił pomocy, sam chętnie z własnej inicjatywy pomagał tyle ile mógł. Zawsze wesoły, uśmiechnięty dla którego nie było rzeczy niemożliwych.

Z dnia na dzień została mu odebrana radość korzystania z życia, cieszenia się swoja rodziną, ukochanymi wnukami.

W imieniu swoim, mojej mamy, rodzeństwa a przede wszystkim Taty dziękuję za wszelką pomoc.

Dobro wraca.