Pragnienie, by żyć

Mam na imię Ewelina … i to nie jest tak, że mój świat zawalił się jednego dnia … Najpierw był udar krwotoczny … jeden … Źródło ogniska naczyniak móżdżku - nie nadający się do operacji, zbyt duże ryzyko, że operacja zakończy się zgonem.    Potem były jeszcze dwa kolejne udary … Zdiagnozowano także dziurę w sercu. Potem była dysplazja włóknista kości i potworny ból. Doszła głęboka anemia. Wszystko razem poważnie utrudniało codzienne życie. Niedowłady, bóle kończyn, głowy i serca, omdlenia, brak równowagi i ciągłe upadki, migreny z aurą, splątanie, potrafiłam się zgubić na własnej ulicy, arytmia, bezsenność i potworny lęk o życie. Ale nie poddałam się nigdy. Wstawałam, płakałam i szłam dalej. Dla dziecka, bo samotnie wychowuję Syna. Kiedy zaczęły się pierwsze objawy udaru, mój ówczesny partner powiedział „jesteś opętana” i kazał mi iść na pielgrzymkę … A ja miałam wylew krwi do mózgu … Ale żyję … Jakoś się z tym pogodziłam, że jestem udarowcem … I wtedy … podczas pobytu na oddziale neurologii, kiedy to lekarze nie chcieli mnie przyjąć na oddział, bo według nich nic mi nie było … W rogu korytarza pani doktor głosem pozbawionym emocji oznajmiła … pani Ewelino, ma pani guza mózgu. Zawalił mi się świat … po raz czwarty w życiu. I znów w głowie krzyczała mi jedna myśl KOMU MAM POWIERZYĆ MOJE DZIECKO !!! Nie jadłam, nie spałam, przestałam mówić, bo niby co tu mówić ? Ile może unieść jeden człowiek, jedna drobna, samotna kobieta, samotna matka, bez środków do życia … I wtedy, na kolejnym  badaniu wyszło, że mam guza wątroby 10 cm oraz zapalenie żołądka i dwunastnicy. 

Ale żyję, żyję a moje Dziecko nadal ma Mamę. Sama się budzę co rano, żeby buziakiem obudzić mojego Syna i póki żyję nie poddam się. Jedyny mankament, że potrzebuję opieki lekarzy, leków, suplementów i rehabilitacji. Moja renta wynosi 1322,84 zł, więc właściwie nie mam za co żyć. Dlatego proszę Cię dobry Człowieku pomóż mi, bo tylko dzięki Tobie i Twojej pomocy może się uda, żebym jeszcze trochę pożyła, żeby jedno dziecko na świecie mogło być budzone przez swoją mamę. Proszę o pomoc finansową, każda złotówka jest bezcennym darem Twojego Wielkiego Serca. Proszę o modlitwę, bo bardzo wierzę, że każde życzliwe słowo ma wielką moc … Może w końcu Bóg usłyszy, że ja naprawdę chcę żyć !!!! Proszę także o udostępniane mojej zbiórki. Dziękuję Ci Dobry Człowieku za każdą wspierającą myśl o mnie i moim Dziecku.

                                     z głęboką wdzięcznością 

                                                               Ewelina