Walka z medulloblastoma

Cześć.

Tym razem My, rodzice Antosi przychodzimy do Was z prośbą o pomoc. Zawsze staram się wspierać różne zbiórki, na tyle ile mogę, zawsze współczułam Tym ludziom, że muszą walczyć o swoje, lub swojego dziecka zdrowie czy życie. Dziękowałam Bogu, że mam zdrowe dzieci. Niestety.. Choroba dotknęła naszą 11-to letnią córkę Antosię.

Wszystko zaczęło się we wrześniu tego roku, córka zaczęła się skarżyć na bóle głowy, do tego występowały czasami wymioty. Ból nasilał się w nocy. Udaliśmy się do lekarza, wstępna diagnoza zapalenie zatok, plus skierowanie na wszelki wypadek do neurologa. Podczas brania leków, ból głowy był mniej dokuczliwy, myśleliśmy, że faktycznie zapalenie zatok to spowodowało. Po zakończeniu leczenia, córka zaczęła skarżyć się, że słabo widzi na lewe oko i, że ma plamy. Po przyjrzeniu się, zauważyliśmy, że lewe oczko ucieka. Bez większego namysłu, umówiliśmy córkę do okulisty w Szczecinie. Już w trakcie badania, po minie pani doktor, zauważyłam, że jest coś nie tak. Nie można było dobrać odpowiedniego szkła, oczy nie podążały za światłem, ani za palcem. Została jeszcze dokładnie zbadana. Niestety to co usłyszałam wstępnie od Pani doktor, złamało mi serce. Podejrzenie, że jest guz w głowie. Dostaliśmy skierowanie do szpitala na cito. Prosto od okulisty wybraliśmy się do szpitala w Zdrojach. Szybka akcja na sor, tomografia.. pół godziny później zostałam wezwana do gabinetu, sama.. guz w czwartej komorze mózgu naciekający na pień mózgu. W jednej chwili świat mi się zawalił, serce rozpadło się na milion kawałków.

Jak to, moja córeczka chora? To nie może być prawdą. Za drzwiami czekała Antosia, ja w gabinecie musiałam się pozbierać, chociaż serce było rozdarte. Nie mogłam jej pokazać, że jest coś nie tak. Zostaliśmy przyjęci natychmiastowo na oddział neurochirurgii dziecięcej (15.10.2024),  córce razem z jej tatą tłumaczyliśmy, że przyjechaliśmy na badania, bo są problemy z oczkiem. Po trzech dniach został wykonany rezonans, który potwierdził obecność i wielkość guza, z tym, że był już mniej naciekający. A więc nadzieja wróciła, że guz nie jest jednak złośliwy.

29go października została wykonana operacja usunięcia guza. Ponad siedem godzin siedzenia jak na szpilkach, najdłuższe nasze siedem godzin w życiu. W końcu dowiadujemy się, że operacja się udała, guz został w całości usunięty, a córka przebywa na oiomie. Po paru dniach od operacji, stan córki zaczął się pogarszać, została wykonana tomografia, okazało się, że jest obrzęk mózgu. Wprowadzono większą dawkę sterydów, stan się poprawił, ale niestety płyn mózgowo rdzeniowy zbierał się w głowie. 12go listopada kolejna operacja, implantacja zastawki komorowo-otrzewnej. W ten sam dzień również dotarły wyniki guza, stres podwójny.

Z tatą Antosi wybraliśmy się do gabinetu lekarskiego na rozmowę, operacja udana (uff), gorzej z wynikiem guza.

Medulloblastoma (CNS WHO G4).

Po raz kolejny, świat się zawalił, serce rozpadło na milion kawałków.

Padła decyzja o przeniesieniu na onkologię dziecięcą do szpitala na Unii Lubelskiej w Szczecinie. Jesteśmy w trakcie badań, w przyszłym tygodniu zaczynamy serię chemioterapii, następnie radioterapii prawdopodobnie w Krakowie. 

Córka niestety ma sparaliżowaną lewą stronę ciała, ubytek w widzeniu w lewym oku. Na dzień dzisiejszy wiemy, że koszt rehabilitacji trzytygodniowej w ośrodku rehabilitacyjnym  będzie nas kosztował około 30/40 tys zł, rehabilitacja codzienna w domu, do tego różne badania, koszt codziennych dojazdów do Szczecina, jak i również życie. Ze względu na córki pobyt w szpitalu, jak i również obowiązek w zajmowaniu się nią na codzień, ograniczyła się możliwość codziennej pracy, a więc budżet domowy się zmniejszył. Razem z tatą Antosi i całą rodziną, zrobimy wszystko, aby nasza córka odzyskała zdrowie i wygrała walkę z tym nowotworem, ale również prośmy Was o pomoc. Każdy grosz jak i udostępnienie  jest dla nas ważne. Pomóż nam zawalczyć o zdrowie i życie naszej córki. Ma jeszcze całe życie przed sobą. Wierzę, że wygramy tą walkę ❤️‍🩹