Marzenie pod psim Azorem

  To będzie wyjątkowe miejsce, gdzie zwierzęta znajdą spokój, pomoc i opiekę wolontariuszy! Zbieramy na spokojną przystań dla psich staruszków po przejściach, dla psich i kocich osieroconych maluszków, dla bezdomnych kotów, dla rannych i kalekich jeżyków, ptaszków i innych małych dzikich zwierząt, które przeżyły zderzenie z cywilizacją. 

     Dlaczego pod psim Azorem?.... Bo był taki psiak, Azor właśnie, stary i niewidomy, zabłąkany zimą w górach i cudem uratowany przez turystów.  To on właśnie był dla nas inspiracją i natchnieniem, miał zamieszkać w Marzeniu, ale nie zdążył, odszedł za tęczowy most. Mamy jednak nadzieję, że inne takie właśnie Azory zdążą jeszcze nacieszyć się lepszym światem…

   Ratujemy setki zwierząt różnych gatunków rocznie, mamy szansę, aby zbudować dla nich lepszy świat. To już się dzieje, już stanęło kilka kojców, już ogrodziliśmy część terenu, podciągnęliśmy wodociąg, postawiliśmy drewniany domek dla kotów. I mieszka z nami kilka wspaniałych uratowanych z koszmarnych warunków psiaków. Chcemy więcej, ale już nie mamy pieniędzy, prosimy o pomoc, aby marzenie stało się rzeczywistością! 

Co dokładnie chcemy zrobić?

- postawić kolejne kojce dla psów;

- postawić ocieplony drewniany domek dla psich seniorów, wygrodzić im wybiegi dostosować do potrzeb psów z problemami ruchowymi;

- ogrodzić resztę terenu na potrzeby ośrodka rehabilitacji małych dzikich zwierząt;

- zbudować woliery dla ptaków i jeży; 

- kupić używany domek holenderski na pokoiki dla kociąt i szczeniąt oraz miejscem, gdzie podczas pracy wolontariusze będą mogli ogrzać się i napić herbaty;

- wyremontować stary drewniany domek i zaadoptować na szpitalik dla jeży;

- kupić blaszany garaż na magazyn na karmy;

- kupić piecyki elektryczne do ogrzania domku dla kotów, domku dla psów oraz domku holenderskiego oraz założyć fotowoltaikę;

- uzbroić działkę w kanalizację oraz prąd;

   Wyobraźcie sobie takie sielankowe miejsce, to może być trudne, ale przecież możliwe! To będzie taki malutki raj, wystarczy zamknąć oczy i… Wśród zieleni i traw stanie ocieplony domek z wybiegiem dla psich staruszków aby mogły odpoczywać w słońcu w ostatnich latach swojego życia, oraz domek ze słoneczną wolierą dla bezdomnych kotów, będzie też miejsce dla osieroconych szczeniaków i kociąt oraz naszych wolontariuszy. To tutaj postawimy budy z wolnym wybiegiem dla piesków wycofanych i lękowych, i kilka kojców dla psiaków, które nie mogą biegać razem, takich pokrzywdzonych, z problemami behawioralnymi, którym będziemy pomagać. Tu wśród drzew, traw i kwiatów umieścimy woliery dla ratowanych przez nas dzikich ptaków a także domki i woliery dla jeży wśród krzaczków pod drzewami…

  Dlatego prosimy Was z całego serca o każdy grosik, o każde wsparcie tego pięknego projektu. Stwórzmy razem miejsce,w którym od rana do wieczora będzie słychać wesołe zwierzakowe rozmowy, ptasietrele, jeżykowe szelesty. Bardzo potrzebujemy pomocy finansowej,bez tego nie damy rady, nie mamy tyle pieniędzy, mamy chęci i zapał do pracy,ale bez Waszego wsparcia nie damy rady! Każda złotówka zbliża nas do celu.

Jeżeli chcecie lub możecie pomóc nam w inny sposób - prosimy o kontakt pod numerem 782 717 771, Fundacja Lepszy Świat z Cieszyna. 

DZIĘKUJEMY :)

To nasza bajka, nasze marzenie, które dzięki Wam może stać się rzeczywistością…

W lepszym świecie przedzimowym takie słyszy się rozmowy…

- … aby kot czuł się komfortowo korzystając z kuwety, należy mu zapewnić żwirku na wysokość 7- 10cm, tak by wasz tygrysek mógł odpowiednio zakopać w nim nieczystości…

- Czuję się jakiś taki… zniesmaczony...- podsumował Kotu.

- Kto to w ogóle wymyśla?! Nie dość, że kradną wasze kupy to jeszcze to porównanie do tygrysa... A przecież wiadomo, że koty to takie głupie zwierzęta. Będą kopać i kopać w tej kuwecie, aż się do bram piekieł dokopią i tam się ze…

- Azor! Ty się chyba trochę zapędziłeś w tych swoich rozważaniach! My głupie? To my biegamy jak poturbowane za piłką? Wystarczy wam rzucić piłkę, albo i nawet nie. Widziałem raz jak z psa głupka robili udając, że rzucają mu piłkę, a chowali ją za plecami. A ten ciamok leciał jakby go z armaty wystrzelili.

- Naprawdę myślałem, że ją rzucił... - z rozżaleniem stęknął Azor.

- Kotu, nie denerwuj Azorka! Chłopak popadnie znowu w nostalgię przez ciebie. Ciężkie czasy nastały, zimno wszędzie, głucho wszędzie, a wy zamiast gromadzić liście, to się wydurniacie. Już dawno powinnam spać, a tu jest za głośno! Jak ja mam w takich warunkach w ogóle przybrać na wadze. Egoistyczne fajtłapy!

- HALOOO! Chyba nas wszystkich dzisiaj ponosi grrrrr. Jeżykowa, a ty widziałaś Jerzykową? Widziałaś jak ona się rusza? Z jaką gracją się wywija za tym oknem? Ja bym tak mógł patrzeć na nią godzinami wyobrażając sobie, jak ja ją moją łapką tak pac…

- Właśnie o tym mówię!? Naruszacie mój komfort psychiczny dlatego zasnąć nie mogę. Rytm dobowy mam zaburzony. Będziecie mi płacić za behawiorystę! Zasnę, a wy mnie tu pożrecie żywcem! Poczekajcie, niech tylko przyjdzie Ciocia, to tak jej na was naopowiadam, że… żeeee… że wam się głupio zrobi!

- No to żeś nam teraz nagadała.

Jeżykowa na ile to było możliwe, przybrała kolor purpury na swój pyszczek i schowała się w liściach. Rozmyślania Azora i Kotu trwały jeszcze chwilę przy trelach panny Jerzykówny, która w pełnym poczuciu bezpieczeństwa drwiła przez szybkę z tego drugiego…

I wydawać by się mogło, że przewrotna i dość absurdalna to przyjaźń międzygatunkowa, a jednak przetrwała. Gdy tylko wiosna nastała, a wraz z nią słońce ogrzało ziemię, panna Jerzykówna odzyskała sprawność w popsutym skrzydełku i wyleciała z ośrodka świergocząc radośnie. Również Jeżykowa przebudzona blaskiem słońca spakowała swój dobytek i powędrowała przed siebie po zielonych łąkach. Los łaskawy przyprowadził któregoś dnia razem z Ciocią Panią uśmiechniętą, która zakochała się w niewidomym Azorku i starym Kotu i zabrała ich obu do domu, gdzie Azorek mógł wygrzewać się w ogrodzie z Jeżykową, a Kotu bawić się na szeleczkach w podchody z… drugą panną Jerzykową.