Dla dzieci zmarłej Jagody

Pomoc dla dzieci Jagody, która zmarła 22.03.2025 r. w wieku 36 lat, z powodu choroby nowotworowej. Jagoda zostawiła dwie wspaniałe, utalntowane córeczki 12- letnią Zuzię i 6- letnią Zosię. Dziewczynki trenują akrobatykę, dzięki swojej ciężkiej pracy i wytrwałości zdobywają w zawodach sportowych najwyższe podia. Ciężkiej pracy i dążenia do celu nauczyła je mama, która sama była silna i wytrwale walczyła z chorobą.

Zebrana kwota będzie przekazana na pomoc w kontynuowaniu budowy wymarzonego domu.  Budowę rodzina rozpoczęła własnymi siłami, z własnych oszczędności dwa lata przed otrzymaniem diagnozy, niestety przerwała ją choroba Jagody. Całą energię, czas i środki rodzina poświęciła na leczenie ukochanej mamy i żony. Przez ostatnie trzy lata Jagoda walczyła z chorobą lecząc się m.in. w klinice w Warszawie, do której regularnie co dwa tygodnie jeździła wraz z mężem, dzielnie znosząc trudy leczenia i podróży. Pomimo zaawansowanej choroby, nie poddawała się, do końca pracowała zawodowo, zajmowała się dziećmi i domem, nigdy się nie skarżyła, nie dawała po sobie poznać, że jest śmiertelnie chora. Miała plany na przyszłość związane z dokończeniem budowy domu , ponieważ po prawie trzyletniej terapii, pojawiła się nadzieja na operację. Niestety nie zdążyła,  guz pierwotny w bardzo krótkim czasie dał przerzuty do mózgu, w wyniku czego, w przeciągu zaledwie dwóch tygodni Jagoda zmarła. Przypadek zrządził, że bezpośrednio po ostatniej wizycie w szpitalu, mąż z dziewczynkami, nie mogąc znaleźć sobie miejsca w tej sytuacji, przyjechali do budowanego domu, w tym czasie Jagoda zmarła...Na drugi dzień jedna z córek powiedziała, że mama dała im znak, że chce tu zostać i chce żeby oni też tu zostali i dlatego, mimo że od początku małżeństawa mieszkali w wynajmowanym mieszkaniu w Rzeszowie, to postanowili pochować Jagodę w Łańcucie, w mieście które miało być jej prawdziwym domem.

Założyłam tą zbiórkę dla Zuzi i Zosi, żeby pomóc im spełnić marzenia zmarłej mamy i ich własne, aby przynajmniej w jakimś stopniu było im łatwiej w tej dramatycznej sytuacji. Włożona praca  męża Jagody oraz pomoc rodziny w dalszą budowę domu, to kropla w morzu potrzeb finansowych niezbędnych do realizacji celu. Dlatego z całego serca proszę o wsparcie dla dziewczynek, które zostały bez mamy, ale wierzę w to, że z nadzieją na lepsze jutro.