Wydanie poradnika studenckiego.

Witam serdecznie.

Ja - dawny redaktor gazety lokalnej.

Absolwent szkoły podstawowej, średniej, wyższej.

Słuchacz w szkole policealnej.

Nauczony życiem, mniej szkołami.

Fajnie piszący.

Ironicznie i szczerze.

Średniolatek - między szokiem a ironią.

Chcę:

Wydać poradnik o studentach dla studentów. Taki uzupełniacz wiedzy, bo każdy jest inny i ma inaczej. Za to:

- na bazie mojego doświadczenia,

- na bazie doświadczenia średniolatków

- na bazie głosu absolwentów i studiujących.

Może będzie to książka, może magazyn na ekopapierze w taniej formie "bibuły".

Wtedy planuję kilka numerów.

Zbieram:

Dla wsparcia idei.

Dla sprawdzenia poparcia i inspiracji. 

Chętnie od tych, którzy chcieliby coś w temacie dodać np. wywiad.

Kwotę wydam i podejmę jeśli się uzbiera.

Jeśli nie, pomysł pozostanie, a kwoty oddam przy pomocy administracji portalu.

Tematy jedne z wielu:

- jak żyć w mieście będąc z wioski,

- gdzie najfajniej mieszkać,

- nauka czy socjalizacja,

- jak nie zarabiać i skąd mieć,

- jak się nie oszukiwać,

- istota studiowania,

- jak się bawić, a jak nie,

- czemu Uniwersytet nie zawsze jest naj...

- młodość, zakuwanie i inne żywioły...

- targi o studencką duszę...

- wodzireje i animatorzy rozrywki ...

Wyróżniki:

Trudno napisać coś pożytecznego i trafnego dzisiaj. Dynamiczny świat nie pozostawia wiele do spekulacji. Zwykle życie determinuje specyficzną sytuację. Nie jest fajnie czytać o swoim potencjalnym studenckim losie i nawet najlepszemu autorowi zawdzięczać orientację. W życiu to myślenie powinno  głównie pomagać, nie poradniki. Dlatego publikacja ma odnosić się do prostych logik, inspirować, zadawać pytania, wyróżniać problemy. Bez chęci dominowania czytelnika. Takie zdrowe pisanie z elementami refleksji, reportażu. Jeden z wielu czynników orientacji. Nie jak w magazynach młodzieżowych gdzie sprawa sprowadzała się do podpuszczenia pod mniej lub, mniej mniej odpowiedzialną prokreację : ) To co niepewne będzie podjęte w rozdziale - studenckie odjazdy i bajania. Szczerość, uczciwość i istotowość przekazu, bez manipulacji i dokooptowania świata przedstawianego w treści pewnikiem.

Środki: na życie w okół pracy w temacie, wywiady, edycje, wydanie, kolportaż, promocję. Traktowane też jako wyraz solidarności ze mną i poparcia pomysłu.

Pozdrawiam i liczę na małe wpłaty w dużych ilościach. Mnie się już nie spieszy... a może bardziej warto pisać o życiu, niż oglądać seriale... ? 

Dla wszystkich prawo do dedykacji, możliwe, że prawo do jednego egzemplarza.

Pozdrawiam. Krzysztof.