Leczenie zapsutego GPS-u SM

Cześć. Mam na imię Roksana. Mam 33 lat i od 10 lat choruje na stwardnienie rozsiane. Mój stan pogarsza się z dnia na dzień. Istnieje jednak szansa, że będę normalnie funkcjonować, dzięki specjalistycznemu leczeniu i ciągłej rehabilitacji- zabiegi te nie cofną powstałych już zmian w moim mózgu ale zapobiegną powstawaniu nowych...

Jak to się zaczęło? W 2015 roku zostałam zdiagnozowana– wyrok brzmiał – stwardnienie rozsiane (SM). Ciężko było mi się z tym pogodzić.

SM (sclerosis multiplex) to neurologiczna, nieuleczalna choroba upośledzająca wiele czynności życiowych, między innymi zdolność chodzenia. Stało się to i moim udziałem. SM powoduje także chroniczne zmęczenie, które dodatkowo utrudnia poruszanie się. Zmęczenie, o którym pisałam wyżej, jest zupełnie absurdalne i niewspółmierne z wysiłkiem.

Choroba zabrała mi już wiele. Mam zaburzoną równowagę, "chodzę po ścianach", pod rękę z inną osobą lub muszę podpierać się laską.
 Czasem upadam. Upuszczam rzeczy. Moja pamięć mnie zawodzi a nogi  odmawiają posłuszeństwa i domagają się wskazówek od zepsutego GPS-a w głowie. Towarzyszy mi lęk i depresja. Każdy krok sprawia mi ból. Boję się wychodzić sama z domu...

W trakcie chodzenia moje nogi są w stanie przejść zaledwie kilkunastu metrów, a każdy następny krok jest wielkim wysiłkiem.
Stwardnienie Rozsiane, to choroba, która będzie mi już towarzyszyć zawsze – nie istnieją lekarstwa pozwalające na wyleczenie. Dostępne leki mają zadanie tylko ograniczać postęp choroby.

Jeśli możesz odmówić sobie zapiekanki, zestawu z Mc Donalda, seansu w kinie lub innej przyjemności z pewnością każda złotówka pomoże mi w walce z chorobą.

W zbiórce podałam "pierwszą lepszą" kwotę, ponieważ leczyć i rehabilitować będę się musiała już do końca życia, także każde wsparcie jest dla mnie na wagę złota!