100 lat dla Eryka

🎉 Dziś świętujemy urodziny Eryka – człowieka, bez którego tysiące zwierząt nigdy nie dostałoby drugiej szansy na życie🎂🐾

Eryk Złoty to fundament DIOZ. Człowiek o wielkim sercu, który od lat pokazuje, że miłość do zwierząt nie zna granic – ani tych czasowych, ani fizycznych. To ktoś, kto potrafi rzucić wszystko, by o północy ratować konającego psa, to ktoś, kto w święta zostawia rodzinny stół, by ocalić cierpiące zwierzę. To ktoś, kto nie patrzy, czy ma czas – tylko działa. Zawsze.

Od kur po wiewiórki, od lisów po bociany – żadna istota nie pozostaje bez opieki. Na swojej piersi wychował niejedno maleństwo. Od skrzydlatego dinozaura po… no właśnie – po szereg innych nietypowych stworzeń. Stawał się ich rodzicem, gdy nikt inny nie miał odwagi podjąć tego wyzwania. Karmił je strzykawką, ogrzewał własnym ciepłem, nie spał nocami – tylko po to, by dać im szansę na życie.
To człowiek, który nauczył nas wszystkich, że ratowanie zwierząt to nie obowiązek – to misja. Misja, która czasem kosztuje wszystko: czas, zdrowie, emocje, łzy. Ale jednocześnie daje sens każdemu dniu.

I wiecie, jakie ma życzenie z okazji swoich urodzin? Żeby w Polsce było w końcu normalnie. Żeby nikt nie musiał ratować zwierząt i bać się, że pomoc zostanie nazwana kradzieżą. Żeby nie trzeba było zabierać psów z krótkich łańcuchów, wyciągać z zimnych chlewów zamarzniętych ciał, udowadniać, że cierpienie zwierząt to zło. Po prostu – żeby było normalnie. Humanitarnie. Cywilizowanie.

To on od lat ratuje te najsłabsze, najbardziej porzucone i zapomniane. To on w środku nocy, w deszczu, mrozie i błocie wyciąga z łańcuchów psy, które przez całe życie nie znały ciepła ani dotyku pełnego miłości. To on odrywa się od świątecznego stołu, by jechać kilkaset kilometrów ratować zwierzę, które kona w samotności.

To człowiek, który na swojej piersi ogrzał setki maleństw – tych najbardziej bezbronnych, zagubionych, porzuconych. Od wiewiórek po bociany. Od lisów po skrzydlate dinozaury. Każde z nich znalazło w nim opiekuna, gdy świat zdążył je odrzucić. Karmił je strzykawką, tuląc do serca, by poczuły ciepło i bezpieczeństwo, którego nigdy wcześniej nie zaznały. Rezygnował ze snu, odpoczynku, własnych potrzeb – bo wiedział, że dla nich każda minuta mogła być walką o życie. Stał się ich rodzicem, ostatnią nadzieją, światłem, które zapalało się w ich ciemnościach.

Eryk pokazał nam, że ratowanie zwierząt to nie zawód. To powołanie. Misja, która nie kończy się nigdy. Misja, która kosztuje wszystko – czas, zdrowie, emocje i łzy. Ale daje coś, czego nie da się przeliczyć na żadne pieniądze – daje życie. Daje sens każdej godzinie, każdemu oddechowi, każdemu uderzeniu serca.

A jakie ma życzenie z okazji swoich urodzin? Żeby w Polsce było w końcu normalnie. Żeby nikt więcej nie musiał wyciągać konających psów z krótkich łańcuchów, które wrosły w ich szyje. Żeby nie trzeba było ratować kur z ciemnych chlewów, zamarzniętych kotów z rowów, koni tonących w błocie. Żeby pomoc przestała być nazywana kradzieżą. Żeby ratunek nie musiał być przestępstwem.

Żeby nie trzeba było walczyć o oczywistość – że każde życie zasługuje na szacunek i ochronę.

Dziś świętujemy urodziny Eryka, ale możemy też świętować życie tych, których uratował❤️ dlatego wesprzyj zbiórkę, dzięki której pomożesz spełnić jedno z życzeń Eryka - aby wszystkie uratowane istoty miały pełny brzuszek.