Powrót siły Dariusza po udarze

Dariusz ma 60 lat.

Czy ktoś dotrwa do końca tej historii?

Przez większość życia dźwigał więcej niż niejeden młody – nie tylko na siłowni. Kulturystyka była jego pasją, ale też sposobem na życie: z godnością, dyscypliną i siłą.

To było jego miejsce. Jego tlen.

A potem – udar.

Jedna chwila i wszystko się zawaliło.

Cudem przeżył, ale na tym cuda się skończyły.

Stracił sprawność, pracę, a w czasie choroby odeszła też żona.

Został sam – z ciałem, które nie słucha, i codziennością, która przygniata.

A mimo to codziennie wstaje, zakłada mundur ochroniarza i idzie do pracy, choć organizm mówi: „dość”.

Nie dlatego, że musi.

Dlatego, że nie chce się poddać. Tego nauczył go sport.

Dziś marzy o czymś prostym: żeby wrócić na siłownię.

Nie po formę.

Po poczucie siebie.

Bo to jedyne miejsce, gdzie przez chwilę nie czuje się chory.

Nie myśli o samotności.

Oddycha inaczej. Głębiej.

Wróciło mu światło w oczach – widziałam to, kiedy udało mu się odłożyć kilka złotych i kupić miesięczny karnet.

Przez ten jeden miesiąc był kimś innym.

Lżejszym. Obecnym.

Jakby ktoś na chwilę oddał mu duszę.

Ale ten miesiąc minął.

A on znów musi odkładać przez długie tygodnie.

Dlatego proszę: pomóżmy mu wrócić na siłownię na dłużej.

📌 Potrzebujemy 1908 zł – dokładnie tyle kosztuje roczny karnet (159 zł x 12 miesięcy) w Well Fitness Brama Miasta Łódź.

To wszystko.

Niewielka kwota dla wielu z nas. Ale dla niego – ogromna zmiana.

💬 

Dlaczego warto pomóc?

Bo Dariusz nie siedział z założonymi rękami.

Nie czekał, aż coś mu spadnie z nieba.

Odkładał po 10, 20 zł, rezygnując z drobnych wygód, by uzbierać na jeden miesiąc.

I zrobił to.

A ten miesiąc go odmienił.

Zobaczyłam człowieka, który miał znów cel, iskrę, błysk.

Nie „ochroniarza po udarze”. Po prostu człowieka.

To nie zachcianka.

To jego terapia.

To sposób na utrzymanie siebie przy życiu – nie tylko fizycznie. Psychicznie też.

Warto mu pomóc, bo zrobił już wszystko, co mógł sam.

Teraz może usłyszeć jedno zdanie, które zmienia wiele:

„Nie jesteś sam.”

Kilka słów ode mnie – Kasi

Znam Dariusza osobiście.

To nie internetowa historia. To człowiek, którego odwiedzam, z którym rozmawiam, którego historia mnie poruszyła i uczy pokory.

Nie stać mnie, by sama mu to sfinansować.

Ale zrobiłam to, co mogłam: pomagam mu w domu.

Choć Darek z ogromną dbałością pilnuje porządku, po udarze nie da rady wszystkiego – myję mu okna, pomagam sięgać wysoko.

Słucham. Towarzyszę. I wiem, że siłownia to dla niego nie rekreacja – to ratunek.

Od samotności. Od stania w miejscu. Od rezygnacji.

Jeśli będzie potrzeba – mogę okazać dokumentację medyczną i potwierdzenie zatrudnienia.

Każda złotówka, każde udostępnienie, każde dobre słowo – wszystko ma znaczenie.

Czasem najprostsze gesty naprawdę podtrzymują życie.

Dziękuję.

Z czułością, Kasia

🌿 PS. Mały gest w podziękowaniu

Nie mam rabatów ani prezentów. Ale mam coś, co płynie z serca.

Jeśli wesprzesz tę zbiórkę – nawet symbolicznie – możesz napisać do mnie z jednym pytaniem na www.facebook.com/wibracja

Podaj tylko swój nick ze zbiórki i napisz, że chodzi o Darka.

Pociągnę dla Ciebie karty tarota.

Nie jako wróżka, tylko jako ktoś, kto potrafi spojrzeć między słowa i pomóc zobaczyć coś więcej.

Dziękuję, że jesteś częścią tej historii.